„Mikołajkowe Zmysłowanki” – wielozmysłowe rozwijanie percepcji: wzrokowej, słuchowej, dotykowej

Konspekt do wykorzystania na zajęciach rewalidacyjnych z dziećmi w wieku przedszkolnym, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym, spektrum autyzmu.

Czas trwania:

około 45 minut

Cele zajęć:

• ogólne: wyzwalanie aktywności własnej i odkrywanie nowych, własnych możliwości ruchowych, wydłużanie czasu koncentracji uwagi, kształtowanie sprawności ruchowej, wykorzystywanie i tworzenie informacji, rozwijanie percepcji wzrokowej, słuchowej i dotykowej
• szczegółowe: wzmacnianie napięcia mięśniowego, poprawa koncentracji uwagi oraz precyzji wykonywanych ćwiczeń, rozbudzanie motywacji do nauki, rozwijanie i kształtowanie odbierania bodźców dotykowych, rozwijanie ogólnego rozwoju poznawczo ruchowego dziecka

Metody pracy:

• pokaz
• słowne – pogadanka
• praktycznej działalności – praktycznego działania – zajęć praktycznych
• integracja sensoryczna
• zabawy paluszkowe

Formy pracy:

• indywidualna
• zindywidualizowana – uwzględnia się możliwości psychofizyczne danego wychowanka

Środki dydaktyczne:

• dwa krzesła (dla nauczyciela i dziecka)
• biurko
• do worka: pomarańcza, czekoladka bez owijki, gałązka sosny, laska cynamonu, obrany korzeń imbiru
• do ścieżki sensorycznej: pojemniki typu Ikea trofast; do pojemników: 1. sztuczny śnieg (np. ze skrobi ziemniaczanej i pianki do golenia, schłodzony), 2. szyszki, 3. gałęzie sosny, 4. pluszowy biały dywan/białe piórka, 5. ryż drobnoziarnisty najlepiej biały, ale może być pofarbowany na czerwony z zielonym
• do witrażu: miska – najlepiej silikonowa/okrągła foremka, brokat, suszone kwiaty, owoce, ziarenka, orzeszki

Przebieg zajęć:

1. Czynności organizacyjne

• Przygotowanie sali oraz niezbędnych materiałów

2. Wstęp

• Powitanie

Zrobionym własnoręcznie Mikołajem (instrukcja na samym dole) „witamy” się z dzieckiem:

„Moja buzia ma rumieńce, moja broda długa jest. Noszę czapkę, a w mym worku wcale się nie chowa pies. Mam ja w nim prezentów masę, obdaruję także cię. ale tymczasem ty mi pokaż, gdzie z pomponem moja czapka jest”.

Mówiąc rymowankę, wskazujemy palcem poszczególne elementy, na czapkę z pomponem wskazuje dziecko. W razie problemu stosujemy podpowiedzi słowne.

• Pogadanka

Pytamy dziecka, czy zna postać Św. Mikołaja, jakie ma on elementy stroju (nazwa, kolory). Skąd się wzięła postać Mikołaja, gdzie ma siedzibę (w Laponii). Podajemy kilka najistotniejszych informacji lub wypytujemy pod tym kątem dziecko.

3. Część adekwatna

• Sensoryczny wór Mikołajowy

Z wykonanego wcześniej worka (instrukcja na dole konspektu), dziecko, z zamkniętymi oczami, wyciąga kolejne przedmioty, uprzednio próbując zgadnąć, co to jest, mając rękę w worku i trzymając przedmiot. Dziecko wyciąga przedmioty, nazywa, wącha, ogląda, dotyka, ustawia na biurku.

• Sensoryczna ścieżka

Dziecko dotyka kolejnych pojemników pojedynczo rękami, dokładnie próbując wyczuć ich strukturę. Następnie prowadzimy dziecko po ścieżce sensorycznej, najlepiej boso, kilkukrotnie.

• Praca plastyczna „Mroźny witraż”

Na talerzyku układamy wraz z dzieckiem suszone kwiaty, owoce. Zalewamy to chłodną wodą. Posypujemy brokatem, dorzucamy sznurek, który będzie pomocny później do powieszenia. Wkładamy do zamrażarki na kilka godzin lub cały dzień – kolejnego dnia mamy gotowy witraż do zawieszenia np. na drzewie.

4. Podsumowanie

Zakończenie wyliczanką:

„Jestem Świętym Mikołajem, teraz już mnie chyba znasz. Mam tu worek, brodę swą, a na głowie pompony dwa. Dziś to koniec już tych zajęć, ale cię proszę, nie martw się. Za rok znowu Cię odwiedzę i przyniosę coś, He He!”.

Mikołaj z workiem – instrukcja

Z kolorowych filców wycinamy i zszywamy Mikołaja, koniecznie z czapką i dwoma pomponami na czapce. Mikołaja można również wykonać ze skarpety i wypchać np. watą. Z jutowego materiału wykonujemy worek.

Autor: Edyta Zając – pedagog, pedagog specjalny, oligofrenopedagog, terapeuta

Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli