Były dyrektor do spraw lecznictwa w Ministerstwie Zdrowia Michał Dzięgielewski otrzymał nominację na pełnomocnika prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia Filipa Nowaka.
Michał Dzięgielewski po pięciu latach pracy na stanowisku dyrektora do spraw lecznictwa w Ministerstwie Zdrowia (na którym zastąpił go w październiku ubiegłego roku Maciej Karaszewski) po rozstrzygniętym postępowaniu rekrutacyjnym na pełnomocnika prezesa NFZ wrócił w styczniu do dawnego miejsca pracy – Narodowego Funduszu Zdrowia. Został właśnie pełnomocnikiem prezesa – poinformowało biuro prasowe NFZ.
Michał Dzięgielewski jest lekarzem z kilkunastoletnim doświadczeniem w szpitalu powiatowym, a także kilkunastoletnim w NFZ, gdzie był m.in. dyrektorem mazowieckiego oddziału wojewódzkiego i zastępcą dyrektora ds. medycznych.
– Michał Dzięgielewski jest lekarzem, a osoby z wykształceniem medycznym są niezbędne do realizacji zadań przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Ponadto p. Dzięgielewski doskonale zna system opieki zdrowotnej w Polsce. Pracował jako praktyk po stronie placówek medycznych oraz po stronie płatnika i regulatora systemu, czyli NFZ i resortu zdrowia – wskazał Paweł Florek, dyrektor Biura Komunikacji Społecznej i Promocji NFZ.
Do zakresu obowiązków Michała Dzięgielewskiego należą m.in.:
- inicjowanie oraz nadzór nad pracami koncepcyjnymi dotyczącymi zmian w finansowaniu świadczeń opieki zdrowotnej zleconych przez zarząd NFZ,
- definiowanie zakresu analiz i projektów rozwiązań organizacyjnych na potrzeby zarządu NFZ,
- konsultowanie merytoryczne propozycji zmian w finansowaniu świadczeń opieki zdrowotnej,
- kooperacja merytoryczna i legislacyjna z Ministerstwem Zdrowia, Agencją Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, Agencją Badań Medycznych, Narodowym Instytutem Zdrowia Publicznego — Państwowym Zakładem Higieny, Centrum e-Zdrowia oraz pozostałymi instytucjami systemu ochrony zdrowia w ramach prowadzonych prac dotyczących zmian w finansowaniu ochrony zdrowia,
- prowadzenie prac koncepcyjnych w zakresie współczynników korygujących związanych z uzyskaniem odpowiedniej wartości realizacji wskaźników jakości opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 5 ust. 4 ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta.
