W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie dziedziną, jaką jest medycyna ajurwedyjska. Jednym z jej zastosowań może być leczenie chorób tarczycy. Jednak ważne jest, aby wiedzieć, iż stosowanie tej kuracji nie zastępuje tych sformułowanych w medycynie konwencjonalnej. Jak można je bezpiecznie wdrożyć?
Przede wszystkim dobrze jest wziąć pod uwagę, iż dowody na to, czy medycyna ajurwedyjska działa są wciąż ograniczone. Z tego powodu ich stosowanie powinno być rozważne i traktowane jedynie jako leczenie uzupełniające. W przypadku tarczycy należy wziąć pod uwagę złożoność zaburzeń, które mogą wpływać na jej funkcjonowanie. Koniecznie dowiedz się więcej na ten temat.
Czym jest medycyna ajurwedyjska?
Prawdopodobnie słyszałeś o medycynie ajurwedyjskiej lub niektórych środkach ajurwedyjskich. Na czym konkretnie ona polega? Cóż, jest to system medyczny, który wywodzi się z Indii i jest stosowany od ponad 3000 lat w celu poprawy zdrowia i promowania równowagi między umysłem, ciałem i duchem.
Według wierzeń ajurwedyjskich istnieje 5 elementów (ogień, powietrze, przestrzeń, ziemia i woda), które składają się na 3 dosze ludzkiego ciała, lepiej znane jako vata, pitta i kapha. Kiedy występuje między nimi brak równowagi, pojawiają się problemy zdrowotne.
Na tej podstawie opracowano formę medycyny alternatywnej, która sugeruje zmiany stylu życia i diety jako determinanty zachowania zdrowia. Obejmuje również stosowanie ziół i naturalnej żywności jako sposobu na promowanie ulgi w niektórych chorobach, takich jak choroby tarczycy.
Przeczytaj również: Usunięcie tarczycy – w jaki sposób zmienia życie pacjenta
Czy medycyna ajurwedyjska jest skuteczna w leczeniu chorób tarczycy?
W literaturze popularnej leczenie wywodzące się z medycyny ajurwedyjskiej uważane jest za sprzymierzeńca w walce z zaburzeniami czynności tarczycy. Jednak do tej pory nie ma rozstrzygających dowodów na jego skuteczność.
Wręcz przeciwnie, lekarze zalecają ostrożne stosowanie tej formy terapii, aby uniknąć powikłań. Chociaż może być stosowana jako uzupełnienie zwykłych metod, należy najpierw ocenić możliwe skutki.
Chociaż wiąże się ona z wykorzystaniem składników pochodzenia naturalnego, nie są one wystarczające, aby odwrócić źródło problemu. Ponadto składniki te nie są wolne od przeciwwskazań, skutków ubocznych czy interakcji lekowych.
Możliwe korzyści
Jak czytamy w artykule opublikowanym w PLOS Medicine, dysfunkcje tarczycy wiążą się z wystąpieniem wielu chorób przewlekłych i skróceniem oczekiwanej długości życia. W szczególności mają wpływ na zaburzenia metaboliczne i sercowo-naczyniowe, a choćby nowotwory.
Ze względu na te zagrożenia ich leczenie musi być terminowe i profesjonalne. Endokrynolog wraz z innymi specjalistami, takimi jak dietetyk, są odpowiedzialni za prowadzenie skutecznych działań terapeutycznych.
Jednak wiele osób zainteresowało się medycyną ajurwedyjską, aby dbać i poprawiać zdrowie tarczycy. W rzeczywistości niektóre badania wykazały pewne korzyści. W każdym razie należy pamiętać, iż stosowanie tego rodzaju leczenia powinno być komplementarne i w miarę możliwości nadzorowane.
Niedoczynność tarczycy
Jedną z roślin stosowanych w medycynie ajurwedyjskiej w celu poprawy zdrowia tarczycy jest ashwagandha (Withania somnifera), zwana także „indyjskim żeń-szeniem”. W szczególności jest on uważany za zioło adaptogenne, które może pomóc w kontrolowaniu niedoczynności tarczycy.
W podwójnie ślepym, kontrolowanym badaniu placebo, opisanym w The Journal of Alternative and Complementary Medicine, uczestnicy przyjmowali 600 miligramów korzenia ashwagandhy dziennie przez 8 tygodni. Po tym czasie ci, którzy otrzymywali suplement, poprawili poziom hormonów tarczycy.
Inne badania opublikowane w Journal of Ayurveda and Integrative Medicine sugerowały podobne efekty w grupie pacjentów, którzy oprócz niedoczynności tarczycy cierpieli na chorobę afektywną dwubiegunową. Potrzebnych jest jednak więcej prób klinicznych i badań.
Nadczynność tarczycy
Ograniczone badania sugerują, iż niektóre rośliny stosowane w medycynie ajurwedyjskiej pomagają kontrolować nadczynność tarczycy. Jedną z najbardziej znanych jest Convolvulus pluricaulis Choisy (C. pluricaulis), popularny w krajach takich jak Indie i Chiny.
W związku z tym badanie przeprowadzone na myszach w Hormone and Metabolic Research wykazało, iż ekstrakt z tej rośliny pomógł obniżyć podwyższony poziom hormonów tarczycy. Był również przydatny w regulowaniu poziomów niektórych enzymów wątrobowych zaangażowanych w to zaburzenie. Podobnie jak w poprzednim przypadku, potrzeba więcej dowodów.
Medycyna ajurwedyjska – zalecenia w leczeniu tarczycy
Oprócz wyżej wymienionych roślin istnieją pewne zdrowe nawyki, które według medycyny ajurwedyjskiej pomagają nam osiągnąć równowagę trzech dosz, aby promować dobre samopoczucie i dbać o zdrowie tarczycy.
Niektóre zalecenia są następujące:
- Zastosuj „dietę uspokajającą vata”. Zasadniczo oznacza to zwiększenie spożycia pokarmów bogatych w błonnik, takich jak rośliny strączkowe, szpinak i banany. Jednocześnie należy unikać żywności ultraprzetworzonej, smażonej lub z mąki z ciecierzycy lub z mąki uniwersalnej.
- Unikaj nadmiernego spożycia produktów mlecznych i pochodnych.
- Praktykuj pranayamę. Jest to forma jogi kontrolująca oddychanie.
- Spacery i wszelkie formy ćwiczeń fizycznych.
Zobacz też: Ostrzeżenia, które wysyła ciało, aby wskazać na problemy z tarczycą
O czym pamiętać?
Medycyna ajurwedyjska jest formą medycyny komplementarnej, która może mieć pozytywny wpływ na kontrolę zaburzeń czynności tarczycy. Mimo to nie jest uważana za opcję pierwszego rzutu przeciwko tym chorobom. Dlatego nie powinna zastępować konwencjonalnego leczenia.
Niektóre rośliny i terapie ajurwedyjskie mogą poprawić zdrowie tarczycy. Należy je jednak stosować pod nadzorem lekarza, aby nie kolidowały z tradycyjnym podejściem.