Stan przedcukrzycowy łatwo przeoczyć. Nie daje charakterystycznych objawów, które mogłyby zaniepokoić pacjenta, w związku z tym większość osób żyje w nieświadomości choroby. Zwykle dopiero po diagnozie okazuje się, iż organizm wysyłał sygnały w postaci senności, nadmiernego przemęczenia i braku koncentracji (głównie po zjedzeniu posiłku), pogorszenia wzroku, częstych infekcji, zwiększonego apetytu i ciągłego uczucia pragnienia.
Jak rozpoznać stan przedcukrzycowy?
Aby zdiagnozować stan przedcukrzycowy, konieczne jest oznaczenie stężenia glukozy we krwi. W związku z tym, iż cukrzyca stała się chorobą cywilizacyjną, specjaliści apelują, aby najlepiej raz w roku wykonywać rutynowe badania krwi – pozwoli to sprawdzić, w jaki sposób nasz organizm radzi sobie z przetwarzaniem węglowodanów. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, stan przedcukrzycowy można zdiagnozować, o ile wynik badań krwi na czczo wskazuje na poziom glukozy w granicach 100-125 mg/dl, zaś po dwóch godzinach od obciążenia, poziom glukozy utrzymuje się w przedziale 140-199 mg/dl. o ile poziomy te są wyższe, diagnozuje się cukrzycę typu 2.
Na wystąpienie stanu przedcukrzycowego szczególnie narażone są osoby, których bliscy chorują na cukrzycę. W grupie ryzyka znajdują się pacjenci z chorobami układu krążenia oraz kobiety, które miały cukrzycę ciążową i te cierpiące na zespół policystycznych jajników. Stan cukrzycowy to prawdziwa plaga wśród osób mało aktywnych fizycznie, które mają nadwagę lub zmagają się z otyłością.
Jaka dieta jest najskuteczniejsza w stanie przedcukrzycowym?
Lekarze biją na alarm, aby nie lekceważyć stanu przedcukrzycowego. jeżeli odpowiednio wcześnie zareagujemy, zmienimy nawyki żywieniowe i zaczniemy się więcej ruszać, jest duża szansa, iż nie rozwinie się u nas cukrzyca. Potwierdzeniem tego są wyniki badania Diabetes Prevention Programme, w którym wzięło udział ponad 500 osób zmagających się ze stanem przedcukrzycowym. Obserwacja wykazała, iż u pacjentów, którzy zmienili dietę i wprowadzili do swojego życia aktywność fizyczną, po 3 latach liczba przypadków cukrzycy zmniejszyła się o 58 procent w stosunku do osób, które nie dokonały takich modyfikacji.
Inne badania, przeprowadzone przez naukowców z Tulane University w Nowym Orleanie wykazały, iż na pacjentów ze stanem przedcukrzycowym najlepiej działa dieta niskowęglowodanowa (polegająca na ograniczeniu spożycia węglowodanów). To ważne badanie – z szacunkowych Centers for Disease Control and Prevention danych wynika, iż około 96 milionów Amerykanów ma stan przedcukrzycowy, a ponad 80 procent z nich nie zdaje sobie z tego sprawy.
W zaleceniach dla osób w stanie przedcukrzycowym mowa jest o regularnym spożywaniu pięciu posiłków dziennie. Ich postawę powinny stanowić produkty o niskim indeksie glikemicznym. W diecie nie może zabraknąć kwasów tłuszczowych omega-3, błonnika pokarmowego i składników o adekwatnościach antyoksydacyjnych. Ostatni posiłek należy zjeść co najmniej trzy godziny przed snem, aby późna kolacja nie spowodowała wyrzutu insuliny.
Jakich produktów należy unikać w stanie przedcukrzycowym?
Podstawowa zasada mówi o tym, aby unikać węglowodanów prostych, których spożycie powoduje szybki wzrost stężenia glukozy we krwi. Trzeba je zastąpić węglowodanami złożonymi.
Produkty, których należy unikać:
produkty wysoko przetworzone,
słodycze (np. batoniki, wata cukrowa, żelki, ciastka)
słodzone napoje,
chipsy,
owoce o wysokim indeksie glikemicznym (np. winogrona, dojrzałe banany),
jasne pieczywo,
biały ryż,
makarony,
słodzone płatki zbożowe,
alkohol.
Jakie produkty wprowadzić do diety?
produkty pełnoziarniste (brązowy ryż, komosa ryżowa),
warzywa o niskiej zawartości węglowodanów (szparagi, ogórki, paprykę, brokuły, pomidory, szparagi),
owoce o wysokiej zawartości błonnika i niskim indeksie glikemicznym (np. owoce jagodowe, jabłka, pomarańcze, porzeczki, kiwi),
chude mięso z indyka,
produkty zawierające białko (ryby np. dorsz, krab, krewetki, jaja, tofu),
rośliny strączkowe i orzechy (ciecierzyca, fasola, soczewica, orzechy nerkowca, orzechy włoskie).
Nie można zapominać o ruchu – regularna aktywność fizyczna pomaga obniżyć poziom glukozy. Sprawdzają się takie sporty jak jazda na rowerze czy pływanie. Dla osób, które dopiero zaczynają przygodę ze sportem, polecane są spacery.
