W listopadzie 2025 r. książę Monako Albert II odmówił zatwierdzenia ustawy przyjętej przez Radę Narodową, legalizującej aborcję na żądanie do 12. tygodnia ciąży, do 16. tygodnia w przypadku gwałtu oraz obniżającej z 18 do 15 lat wiek wymagający zgody rodziców na zabieg. Decyzja monarchy, ogłoszona w wywiadzie dla „Monaco Matin”, opiera się na katolickiej tożsamości Księstwa, gdzie katolicyzm jest religią państwową zgodnie z konstytucją z 1962 r.. Mimo większości głosów w parlamencie (19 za, 2 przeciw), książę wykorzystał konstytucyjne prawo weta.
Aktualny stan prawa aborcyjnego
Od 2009 r. aborcja w Monako jest dopuszczalna w wyjątkowych sytuacjach: przy gwałcie, poważnych wadach płodu lub zagrożeniu życia matki; od 2019 r. nie pociąga kar dla kobiet. Regulacje te przypominają polski model sprzed wyroku TK z 2020 r., gdy usunięto przesłankę eugeniczną; w tej chwili w Polsce zabiegi są możliwe tylko przy zagrożeniu życia lub zdrowia matki oraz podejrzeniu czynu zabronionego. Książę zapowiedział rozwój programów wsparcia dla kobiet w trudnej ciąży, by zapobiegać aborcjom.
Porównanie z Polską
W Polsce marszałek Sejmu Włodzimierz Czarzasty zapowiedział na 2026 r. wznowienie prac nad projektami liberalizującymi aborcję, w tym dekryminalizacją do 12. tygodnia, po fiasku z lipca 2024 r.. Cztery projekty w Nadzwyczajnej Komisji Sejmowej pozostają „zamrożone”, ale naciski proaborcyjne trwają, krytykowane jako niezgodne z Konstytucją RP. Decyzja Alberta II zyskała poparcie konserwatywnych środowisk, podkreślających priorytet pomocy nad liberalizacją.
