Jak wynika z przeprowadzonej w USA nowej analizy danych dotyczących roszczeń zdrowotnych, kobiety chore na miastenię, które zajdą w ciążę, są narażone na znacznie wyższe ryzyko przedwczesnego porodu i cięcia cesarskiego, a także znacznie wyższe koszty opieki zdrowotnej. Eksperci przedstawili rekomendacje, dzięki którym można poprawić opiekę nad pacjentkami i odwrócić to zjawisko.
Wyniki badań zaprezentowano 29 października na konferencji American Association of Neuromuscular & Electrodiagnostic Medicine (AANEM) 2025.
Ciąża u kobiet z miastenią stwarza wyjątkowe wyzwania kliniczne, ale dane dotyczące rzeczywistych wyników leczenia są przez cały czas skąpe. Badacze starali się wypełnić tę lukę, ponieważ dowody na to, jak miastenia gravis wpływa na wyniki leczenia matek i noworodków, a także na związane z tym koszty opieki zdrowotnej, pozostają ograniczone.
Potrzeby pacjentek z miastenią wciąż niezaspokojone
– U pacjentek w ciąży z miastenią prawdopodobieństwo porodu przedwczesnego było 2,5 razy większe (P = 0,021), a prawdopodobieństwo przeprowadzenia cięcia cesarskiego – 2,64 razy większe (P = 0,006) niż u pacjentek bez tej choroby. Wyniki tych badań wskazują na konieczność poprawy leczenia pacjentek. W dobie nowoczesnego leczenia miastenii w USA potrzeby tej grupy kobiet w ciąży wciąż nie zostały zaspokojone – powiedział dr Nolan Campbell, dyrektor medyczny Oddziału Neuroimmunologii Autoprzeciwciał w Johnson & Johnson w Horsham w Pensylwanii.
W badaniu wzięło udział 97 kobiet w ciąży z gMG i 970 kobiet w ciąży bez tej choroby. Uczestniczki w wieku 18–49 lat były leczone w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 30 marca 2023 r. i zostały zidentyfikowane dzięki bazy danych Komodo Research. Aby zapewnić porównywalność, kohorty zostały zważone według wieku, rasy, regionu, rodzaju ubezpieczenia i roku indeksowego. Uczestnicy byli rozproszeni po całych Stanach Zjednoczonych.
Poród przedwczesny wystąpił u 21,1 proc. pacjentek z miastenią w porównaniu z 9,6 proc. pacjentek bez miastenii, a odsetek cięć cesarskich wyniósł odpowiednio 21,1 i 9,9 proc. Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic między grupami w zakresie urodzeń żywych, poronień (wywołanych lub samoistnych) i ciąży pozamacicznej. Średni wiek ciążowy wśród kobiet, które urodziły żywe dziecko, był niższy w kohorcie miastenii (37,0 tyg.) niż w kohorcie bez tej choroby (38,2 tyg.; P = 0,008). Badacze nie stwierdzili istotnej różnicy w średnich miesięcznych kosztach związanych z ciążą między grupą z gMG i bez gMG (1016 USD vs 890 USD; P = 0,264). Jednak średnie całkowite koszty opieki zdrowotnej były wyraźnie wyższe wśród pacjentek z gMG (5269 USD vs 2099 USD; P < 0,001).
Konieczne lepsze kontrolowanie choroby
Dr Campbell zauważył, iż u pacjentek, u których choroba jest słabo kontrolowana, zmęczenie i osłabienie mięśni mogą przyczyniać się do wyższych wskaźników porodów przedwczesnych i cięć cesarskich obserwowanych w kohorcie miastenii, ponieważ objawy te mogą utrudniać donoszenie ciąży lub ukończenie porodu drogami natury.
Komentując badanie, neurolog dr Kavita M. Grover z Henry Ford West Bloomfield Hospital w West Bloomfield w stanie Michigan, która nie brała w nim udziału, powiedziała, iż sama miastenia gravis nie jest uważana za wskazanie do cięcia cesarskiego. Dodała jednak, iż położnicy biorąc pod uwagę potencjalne ryzyko dla matki i dziecka w przypadku osłabienia nerwowo-mięśniowego, częściej decydują się na cesarkę ze względów bezpieczeństwa. Zauważyła również, iż przyczyny zarówno ciecia cesarskiego, jak i porodu przedwczesnego mogą wynikać z wielu powodów.
Eksperci zalecają przeprowadzenie tymektomii
W odniesieniu do leczenia miastenii u kobiet, które mogą zajść w ciążę, niektórzy eskperci zalecają przeprowadzenie tymektomii – chirurgicznego usunięcia grasicy – jak najwcześniej u kobiet w wieku rozrodczym. W ich ocenie tymektomia może poprawić długoterminową kontrolę choroby i zmniejszyć potrzebę stosowania terapii immunosupresyjnej, która może wiązać się z ryzykiem w czasie ciąży.
Dr Grover podkreśliła, jak ważne jest unikanie leków mogących stanowić zagrożenie dla płodu w czasie ciąży u kobiet z miastenią, zaznaczając, iż istnieją bezpieczne opcje leczenia zaostrzeń choroby. Jak powiedziała, pacjentów wykazujących objawy pogorszenia choroby można skutecznie i bezpiecznie leczyć dożylnymi immunoglobulinami lub plazmaferezą, dodając, iż nie ma powodu, aby unikać któregokolwiek z tych sposobów leczenia w czasie ciąży lub w przypadku przełomu miastenicznego.
Eksperci zalecają również co najmniej dwa rutynowe badania USG w przypadku niepowikłanej ciąży oraz, jeżeli to możliwe, seryjne badania w trzecim trymestrze. Podkreślają również znaczenie ścisłej obserwacji poporodowej, zalecając monitorowanie wszystkich noworodków w szpitalu co najmniej przez 3 dni pod kątem objawów przejściowej miastenii noworodkowej.
