ADD i ADHD. Niektórzy z nas używają tych terminów naprzemiennie opisując zaburzenia uwagi. Według amerykańskich badań dotyczą one około 9% dzieci i 4% dorosłych. Czy ADD i ADHD to to samo zaburzenie? Jakie są między nimi różnice?
Przez długi czas eksperci opisywali zaburzenia uwagi przede wszystkim jako ADD. Wraz z rozwojem wiedzy i przeprowadzonych badań, to ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) jest teraz najczęściej stosowanym terminem. Nie jest to jednak adekwatne, ponieważ nie każdy dotknięty tym zaburzeniem jest nadpobudliwy. W jednym ze wcześniejszych artykułów pisaliśmy o 7 rodzajach ADD/ADHD według dr Amena. Co może być zaskakujące, wyróżnia się tylko 1 typ, w którym nadpobudliwość występuje za każdym razem.
Siedem rodzajów ADD/ADHD, a nadpobudliwość
Siedem rodzajów ADD/ADHD to:
- Klasyczny
- Nieuważny
- Nadmiernie skupiony
- Płat skroniowy
- Limbiczny
- Ring of fire
- Lękowy
We wszystkich typach jest wiele objawów np. rozproszenie, dezorganizacja krótki czas koncentracji uwagi, prokrastynacja. Chociaż wiele mówi się o nadpobudliwości, nie jest to jednak objaw najważniejszy i nie występuje w każdym z typów.
W typie klasycznym nadpobudliwość występuje często. Może objawiać się stukaniem stopami lub dłońmi, słowotokiem, wierceniem się lub wzmożoną aktywnością. Nadpobudliwość, która stanie się rutyną, może być w wielu sytuacjach kłopotliwa.
Zupełnie inaczej jest w przypadku typu nieuważnego, w którym nie występuje nadpobudliwość ruchowa. Osoby z tym typem są marzycielami, sprawiają wrażenie jakby chodzili “z głową w chmurach”. Mogą również mieć problemy z zapamiętywaniem, motywacją czy sprawiać wrażenie znudzonych.
W pozostałych typach nadpobudliwość nie musi występować, chociaż oczywiście może. W praktyce oznacza to, iż w sześciu z siedmiu typów możemy mieć ADHD, choćby jeżeli nie wykazujemy tendencji związanych z nadpobudliwością.
Niehiperaktywne ADHD często pozostaje niezdiagnozowane
Z uwagi na to, iż nadpobudliwość jest gwałtownie zauważalna dla otoczenia, często jest kluczowym czynnikiem do zdiagnozowania pod kątem ADHD. Nie należy jednak zapominać, iż dorośli z niehiperaktywnym ADHD są bardziej narażeni na to, aby nie zostać zdiagnozowanymi. jeżeli ktoś często “chodzi z głową w chmurach”, jest nieuważny lub znudzony może nie wiązać tego z ADHD. Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet, u których typ nieuważny ADHD jest bardziej powszechny.
Dorośli którym brakuje “H” w ADHD, rzadziej zostają prawidłowo zdiagnozowani
Brak diagnozy jest równoznaczny z brakiem leczenia, którego dorośli z ADHD potrzebują, aby radzić sobie ze swoimi objawami. Nieleczone ADHD wiąże się ze zwiększonym ryzykiem uzależnień, depresji, problemami w życiu zawodowym i prywatnym, zaburzeń odżywiania i innych trudności.
Siedem rad, które wspomogą osoby z każdym typem ADHD
Istnieje wiele sposobów, które są wspomóc dorosłych z ADHD, w tym z niehiperaktywnym ADHD.
- Suplementuj Omega-3 w postaci kapsułek zawierających olej rybny. Według badań, olej rybny jest jedną z kluczowych substancji, którą powinny suplementować osoby z ADHD.
- Suplementuj codziennie multiwitaminę. Zgodnie z badaniami, zestaw odpowiednio dobranych, skoncentrowanych witamin pomaga w profilaktyce wielu chorób i działa wspomagająco na proces uczenia się.
- Staraj się ćwiczyć codziennie przez 30-45 minut. Nie muszą być to intensywne ćwiczenia, może być to choćby joga czy pilates.
- Unikaj kofeiny i nikotyny. Te substancje mogą powodować bezsenność, co może pogorszyć objawy.
- Zadbaj o dietę. Większości dorosłym z ADHD służy dieta bogata w białko, a uboższa węglowodany.
- Ogranicz czas korzystania ze telefona. Spróbuj nie poświęcać na taką rozrywkę więcej niż godzinę dziennie i unikaj tego przed snem. To może być początkowo trudne, ale z pewnością przyniesie wiele korzyści.
- Bądź pod opieką specjalisty, który ukierunkuje leczenie Twojego ADHD.
Pamiętaj, iż nie można lekceważyć problemów ze zdrowiem psychicznym. W Centrum Terapii ALMA specjalizujemy się w leczeniu ADHD u osób dorosłych. W innowacyjny sposób łączymy farmakoterapię oraz psychoterapię/psychoedukację dla zapewnienia najlepszych efektów.
