Jak radzić sobie z przeciwciałami anty-CCD w serologicznej diagnostyce alergii testami EUROLINE?

Reagujące krzyżowo determinanty węglowodanowe (CCD, ang. cross-reactive carbohydrate determinants) to reszty cukrowe przyłączane do białek w trakcie potranslacyjnej modyfikacji zwanej glikozylacją. Wzór glikozylacji, który występuje w świecie roślin czy bezkręgowców, różni się od tego, jaki spotykamy w ludzkich białkach. Z tego powodu struktury CCD roślin (pyłek, warzywa, owoce) i zwierząt bezkręgowych (jady owadów błonkoskrzydłych, roztocze, skorupiaki, mięczaki) mogą stymulować układ odpornościowy człowieka do produkcji specyficznych IgE anty-CCD. Duże podobieństwo CCD pochodzących z różnych źródeł jest przyczyną reaktywności krzyżowej tych przeciwciał. Przeciwciała IgE anty-CCD mają bardzo ograniczone znaczenie kliniczne, ponieważ nie są zdolne do inicjacji reakcji alergicznej (np. uwolnienia histaminy).

Dowiedz się więcej o profilach EUROLINE i sprawdź naszą ofertę

Znaczenie przeciwciał anty-CCD w diagnostyce serologicznej alergii

W testach serologicznych obecność przeciwciał anty-CCD utrudnia jednoznaczną interpretację wyników pozytywnych. Dlatego w takim przypadku nie jest możliwe ustalenie, czy za wynik odpowiadają jedynie przeciwciała anty-CCD, jedynie specyficzne przeciwciała przeciwko strukturom białkowym alergenu czy oba rodzaje przeciwciał.

Jeśli jednak uzyskano pozytywny wynik:

• dla wielu alergenów zawierających CCD, np. warzywa, owoce, pyłek traw i drzew, jady owadów,
• dla alergenów zawierających CCD, z którymi pacjent nie miał nigdy kontaktu, np. lateks,
• dla jadów owadów, które są bogate w struktury CCD,

przy jednoczesnej obecności przeciwciał anty-CCD i braku objawów klinicznych, może to wskazywać na wpływ przeciwciał anty-CCD na wynik testu alergologicznego.

Jak radzić sobie z przeciwciałami anty-CCD?

Podstawowym narzędziem do oceny obecności przeciwciał anty-CCD w testach serologicznych jest tzw. marker (pasmo) CCD – obecny we wszystkich panelach alergologicznych EUROIMMUN EUROLINE. Jego pozytywne wybarwienie informuje o obecności przeciwciał anty-CCD, ale nie wskazuje jednoznacznie, czy miały one wpływ na wyniki reakcji innych alergenów.

Najlepszym sposobem na wykluczenie wpływu przeciwciał anty-CCD na wynik testu serologicznego jest ich usunięcie z surowicy pacjenta przed planowanym badaniem. Taką możliwość daje wprowadzony do oferty EUROIMMUN odczynnik anty-CCD Absorbent. Absorbent zawiera reszty CCD przyłączone do specjalnego nośnika. Związanie przeciwciał anty-CCD przez Absorbent zapobiega ich wiązaniu do struktur CCD obecnych w ekstraktach alergenowych na pasku testowym.

Wygodne, elektroniczne porównywanie wyników uzyskanych z próbki pacjenta niepoddanej absorpcji przeciwciał anty-CCD z próbką, w której użyto anty-CCD Absorbentu, umożliwia program EUROLineScan. Program porównuje wybarwienie pasm alergenowych pomiędzy tymi samymi alergenami, a następnie w postaci czytelnego raportu informuje o ewentualnym wpływie przeciwciał anty-CCD na wynik. Badanie wykonuje się jednocześnie na 2 paskach testowych tego samego rodzaju.

Możliwe wyniki to:

• brak wpływu przeciwciał anty-CCD na wynik test
• przeciwciała anty-CCD zawyżają pozytywny wynik dla alergenu
• przeciwciała anty-CCD spowodowały powstanie wyniku fałszywie pozytywnego

Podsumowanie

Najskuteczniejszą metodą radzenia sobie z reakcjami krzyżowymi spowodowanymi przeciwciałami anty-CCD jest absorpcja tych przeciwciał. Pozytywne pasmo CCD w klasycznych testach alergologicznych wskazuje jedynie na obecność przeciwciał anty-CCD. Anty-CCD Absorbent umożliwia precyzyjną ocenę wpływu przeciwciał anty-CCD na wynik testu. Użycie anty-CCD Absorbentu rekomenduje się w każdym przypadku, kiedy uzyskano dodatni wynik pasma CCD oraz alergenów, które zawierają reszty CCD, w celu weryfikacji, czy wyniki pozytywne są spowodowane obecnością reagujących krzyżowo przeciwciał anty-CCD (bez znaczenia klinicznego), czy są wynikiem obecności swoistych IgE skierowanych przeciw epitopom białkowym alergenu.