Inawolisib z palbocyklibem i fulwestrantem zatwierdzony przez FDA w leczeniu zaawansowanego raka piersi

FDA zatwierdziła terapię skojarzoną z inawolisibem, palbocyklibem i fulwestrantem do leczenia pacjentek z rakiem piersi, który jest miejscowo zaawansowany lub przerzutowy, a u których wystąpiła mutacja genu PIK3CA. Terapia ta jest przeznaczona dla pacjentek, u których doszło do nawrotu choroby w trakcie lub w ciągu 12 miesięcy po zakończeniu uzupełniającej terapii hormonalnej.

Inawolisib jest silnym i selektywnym inhibitorem izoformy alfa szlaku PI3K, który odgrywa kluczową rolę w rozwoju nowotworów, zwłaszcza tych z mutacją w genie PIK3CA. Skuteczność leku oceniono w ramach randomizowanego badania III fazy INAVO120 (NCT04191499), przeprowadzonego w wielu ośrodkach klinicznych na 325 pacjentach.

Badanie porównywało leczenie inawolisibem (w dawce 9 mg raz na dobę) w skojarzeniu z palbocyklibem i fulwestrantem (grupa inawolisibu) z placebo w połączeniu z tymi samymi lekami (grupa placebo) u pacjentek z HR-dodatnim (receptor hormonalny), HER2-ujemnym rakiem piersi miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym oraz obecnością mutacji genu PIK3CA, które doświadczyły nawrotu choroby w trakcie lub w ciągu 12 miesięcy po zakończeniu uzupełniającej terapii hormonalnej.

Pacjentki zostały losowo przydzielone w stosunku 1:1 do grupy leczenia inawolisibem (161 pacjentek) lub placebo (164 pacjentki), przyjmując doustnie raz na dobę przez 21 dni, po czym następowała 7-dniowa przerwa w leczeniu. Terapia obejmowała również fulwestrant w dawce 500 mg podawany domięśniowo w dniach 1 i 15 cyklu 1, a potem w dniu 1 każdego kolejnego 28-dniowego cyklu. Pacjentki były leczone do progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnych objawów toksyczności. Mediana wieku pacjentek wynosiła 54 lata. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania było przeżycie wolne od progresji choroby (PFS) oceniane przez badaczy zgodnie ze skalą RECIST 1.1.

Wyniki badania:

• Mediana PFS wyniosła 15,0 miesiąca w grupie z inawolisibem w skojarzeniu z palbocyklibem i fulwestrantem, podczas gdy w grupie placebo mediana PFS wyniosła 7,3 miesiąca (HR 0,43, p < 0,0001).
• Odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR) wyniósł 58,4% pacjentek w grupie inawolisibu, w porównaniu do 25,0% pacjentek w grupie placebo.

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi w stopniu 3 lub wyższym były neutropenia, która występowała z podobną częstotliwością w obu grupach: 80,2% pacjentek w grupie inawolisibu i 78,4% pacjentek w grupie placebo. Hiperglikemia, zapalenie jamy ustnej lub błon śluzowych oraz biegunka w stopniu 3 lub wyższym występowały częściej w grupie leczenia inawolisibem, ale dotyczyły mniej niż 10% pacjentek.

Przerwanie udziału w badaniu z powodu działań niepożądanych dotyczyło 6,8% pacjentek w grupie inawolisibu i 0,6% pacjentek w grupie placebo.

Zalecana dawka inawolisibu to 9 mg, przyjmowane doustnie raz na dobę, z posiłkiem lub bez, aż do progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnych objawów toksyczności.

Dodatkowo FDA zatwierdziła test FoundationOne Liquid CDx jako urządzenie diagnostyczne umożliwiające identyfikację pacjentek z rakiem piersi wymagających leczenia skojarzeniem inawolisibu, palbocyklibu i fulwestrantu. FoundationOne Liquid CDx jest testem diagnostycznym in vitro, który wykorzystuje sekwencjonowanie nowej generacji do analizy wolnego, krążącego DNA komórek nowotworowych (cfDNA) wyizolowanego z osocza krwi obwodowej. Test ten pozwala na identyfikację pacjentek, które mogą odnieść korzyść kliniczną z zastosowania terapii celowanych.