Gorzkie lekarstwa mogą pomóc leczyć choroby płuc

Zdjęcie: 123RF


– Pobudzanie receptorów gorzkiego smaku może w przyszłości pomóc w leczeniu astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc – informuje „Journal of Medicinal Chemistry”.

Receptory gorzkiego smaku znajdują się nie tylko w jamie ustnej, ale także w innych częściach ciała, w tym w drogach oddechowych. Ich pobudzanie rozluźnia mięśnie w ścianach oskrzelików i oskrzeli, co ułatwia oddychanie. Dlatego receptory te są potencjalnym celem leczenia astmy czy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Wśród 25 różnych typów receptorów gorzkiego smaku jednym z najbardziej rozpowszechnionych w tkankach poza jamą ustną jest podtyp TAS2R14. Jego struktura nie została jeszcze dokładnie poznana, nie udało się także zidentyfikować w organizmie konkretnego związku, który go aktywuje (ligandu). Wiadomo jednak, iż z TAS2R14 wiąże się i aktywuje go kilka syntetycznych związków, takich jak kwas flufenamowy, zaliczany do niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jednak działanie tych związków nie jest zbyt silne, nie mają też one podobnych cech strukturalnych, co dawałoby jakiś punkt zaczepienia przy tworzeniu skuteczniejszych ligandów.

Zespół naukowców z The Hebrew University w Rehovot (Izrael) oraz Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg (Niemcy) wykorzystał kwas flufenamowy jako punkt wyjścia do zaprojektowania i syntezy substancji o ulepszonych adekwatnościach. Opierając się na swoich wcześniejszych ustaleniach, iż niektóre typy struktur wzmacniają działanie na receptory, stworzyli nowe odmiany związków.

Do pomiaru aktywacji receptorów wykorzystano test komórkowy. Zastąpienie pierścienia fenylowego 2-aminopirymidyną i zastąpienie grupy kwasu karboksylowego tetrazolem okazało się obiecującą strategią. Jeden z nowych ligandów działał na receptor sześć razy mocniej niż kwas flufenamowy (to znaczy, iż do wywołania podobnej odpowiedzi jak w przypadku tego leku przeciwzapalnego potrzeba było mniej związku). Ligand ten był również wysoce selektywny w stosunku do TAS2R14, co potencjalnie mogłoby zminimalizować skutki uboczne.

Naukowcy twierdzą, iż otrzymane przez nich związki pomogą rzucić światło na strukturę, mechanizm i funkcję fizjologiczną receptorów gorzkiego smaku i staną się impulsem do rozwoju nowych leków.