Poprawa jakości w ochronie zdrowia nie jest możliwa bez świadomości jej potrzeby. Wyższe standardy świadczeń medycznych wymagają stosowania najlepszych praktyk. W systemie ochrony zdrowia jakość jest nierozerwalnie związana z bezpieczeństwem pacjenta. Dlatego potrzebne jest budowanie systemu monitorowania , oceny i nagradzania podmiotów leczniczych, które potrafią zapewnić pacjentom najwyższą jakość i bezpieczeństwo opieki.
Jakość w ochronie zdrowia to zgodnie z definicją WHO stopień, do jakiego usługi zdrowotne obejmujące jednostki i populacje zwiększają prawdopodobieństwo osiągnięcia oczekiwań w zakresie efektów leczenia oraz wykazują zgodność z aktualną i profesjonalną wiedzą. Podczas XXXII Forum Ekonomicznego w Karpaczu odbyła się debata pt. „Jakość w ochronie zdrowia – nowa perspektywa”. Rozmawiano na niej o wprowadzaniu elementów podnoszących jakość świadczonych usług medycznych oraz o monitorowaniu jakości w ochronie zdrowia. Udział wzięli: wiceminister Piotr Bromber, dyrektor Jakub Adamski z Biura Rzecznika Praw Pacjenta, Jakub Kraszewski (Uniwersyteckie Centrum Kliniczne w Gdańsku), Magdalena Kołodziej (Fundacja MY PACJENCI).
Wiceminister Piotr Bromber mówił o kulisach prac nad ustawą o jakości w ochronie zdrowia i bezpieczeństwie pacjenta, akcentując przy tym obawy części zainteresowanych przed partycypacją pacjentów w ocenie opieki medycznej. Zdaniem wiceministra, to właśnie włączenie pacjentów w ocenianie procesu leczenia, jest najważniejszym elementem wprowadzonej ustawy.
Jakub Adamski, reprezentujący Biuro Rzecznika Praw Pacjentów, zauważył, iż ludzie naturalnie odczuwają lęk przed oceną. Jego zdaniem wprowadzanie zmian nastawionych na podniesienie jakości świadczeń medycznych, wymaga uprzedniego uświadomienia sobie potrzeby ich wprowadzenia oraz zastosowania odpowiednich narzędzi mierzących jakość. Dyrektor Adamski zwrócił również uwagę na to, iż pacjenci najczęściej chwalą personel za tzw. ludzkie podejście.
Jakub Kraszewski, dyrektor naczelny Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku, podkreślał znaczenie jednakowych standardów oceny poszczególnych aspektów procesu leczenia. Powinny być one zrozumiałe dla wszystkich – zarówno ocenianych, jak też oceniających. Jego zdaniem największą trudność przy wprowadzaniu zmian mających na celu poprawę jakości sprawia zmiana mentalności pracowników placówek medycznych. Wynika to z trudności w przełamywaniu nawyków i wieloletnich przyzwyczajeń. W wielu przypadkach pracownikom część drobnych korekt procedur wydaje się nieistotna w danym momencie, podczas gdy odgrywa duże znaczenie jako element większej zmiany, która po pewnym czasie “zapunktuje w statystykach”. Należy zatem cały czas mieć świadomość, iż projakościowe zmiany są wprowadzane dla dobra pacjentów. Dyrektor Kraszewski podkreślił, iż jakość – to także lepsze wykorzystanie zasobów, które w systemie ochrony zdrowia są dość ograniczone. Wskazał również, iż tematyka jakości powinna pojawiać się już na studiach, na kierunkach medycznych, tak aby w pracy zawodowej lekarze i inni specjaliści medyczni nie bali się bycia ocenianym.
