Leczenie uzupełniające alektynibem wiązało się z istotnymi korzyściami w zakresie przeżycia wolnego od choroby (DFS) w porównaniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny. Korzystne wyniki dla alektynibu obserwowano zarówno u pacjentów z NDRP w stadiach II–IIIA (n = 231; HR 0,24; 95% CI 0,13–0,45; p<0,0001), jak i w populacji zgodnej z zaplanowanym leczeniem (ITT) w stadium IB–IIIA (n = 257; HR 0,24; 95% CI 0,13–0,43; p<0,0001).
Mediana czasu obserwacji w obu populacjach wyniosła 27,8–27,9 miesiąca. Odsetki 2-letniego DFS w grupie leczonej alektynibem i chemioterapią wyniosły odpowiednio 93,8% w porównaniu z 63,0% w stadium II–IIIA oraz 93,6% w porównaniu z 63,7% w populacji ITT.
Zdarzenia niepożądane (AE) stopnia 3.–4. zgłoszono u 30% pacjentów otrzymujących alektynib i 31% pacjentów otrzymujących chemioterapię. W żadnym z ramion leczenia nie wystąpiły działania niepożądane stopnia 5. Ogółem u 13% pacjentów otrzymujących alektynib wystąpiły poważne zdarzenia niepożądane w porównaniu z 8% pacjentów otrzymujących chemioterapię, ale odsetki występowania poważnych działań niepożądanych związanych z leczeniem i zdarzeń niepożądanych prowadzących do zakończenia leczenia były niższe w grupie otrzymującej alektynib (odpowiednio 2% i 5%) w porównaniu z chemioterapią (odpowiednio 7% i 13%).
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
