Ensifentrine przynosi ulgę pacjentom z POChP

termedia.pl 4 miesięcy temu

Zdjęcie: 123RF

Niedawne zatwierdzenie ensifentrine przez Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) oznacza pierwszą nową terapię dla pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) od ponad dekady.

Ensifentrine jest pierwszym w swojej klasie selektywnym podwójnym inhibitorem fosfodiesterazy 3 (PDE 3) i PDE 4, łączącym w jednej cząsteczce zarówno działanie rozszerzające oskrzela, jak i niesteroidowe działanie przeciwzapalne. Lek jest dostarczany przez standardowy nebulizator strumieniowy.

Ensifentrine to nowa klasa leków

– Chociaż w tej chwili zatwierdzone terapie POChP, takie jak leki rozszerzające oskrzela i wziewne kortykosteroidy (ICS), przyniosły korzyści wielu pacjentom, przez cały czas potrzebne są dodatkowe opcje leczenia, aby pomóc tym, którzy utrzymują objawy i cierpią z powodu częstych zaostrzeń. Ensifentrine to nowa klasa leków, która hamuje zarówno PDE 3, jak i PDE 4; powoduje to zarówno rozszerzenie oskrzeli, jak i zahamowanie odpowiedzi zapalnej w POChP – powiedział dr Diego J. Maselli z University of Texas Health Science Center w San Antonio w Teksasie.

Duże badania III fazy, podwójnie ślepej, randomizowane, kontrolowane placebo wykazały, iż ensifentrine poprawia czynność płuc i zmniejsza ryzyko zaostrzeń u pacjentów z objawową umiarkowaną do ciężkiej POChP. Uczestnicy badania nie otrzymywali długo działającej terapii podtrzymującej lub otrzymywali długo działającego beta-agonistę (LABA) lub długo działającego antagonistę muskarynowego (LAMA) z wziewnymi kortykosteroidami lub bez nich.

Zatwierdzenie przez FDA zostało poparte danymi z badań fazy 3 ENHANCE 1 i 2, które obejmowały odpowiednio 760 i 789 dorosłych w wieku 40–80 lat z umiarkowaną lub ciężką objawową POChP.

Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej 3 mg ensifentrine podawanej dzięki nebulizatora lub placebo dwa razy na dobę. W obu badaniach istotnie poprawiała czynność płuc, uwzględniając pierwszorzędowy wynik w postaci średniej natężonej objętości wydechowej na sekundę w ciągu 0–12 godzin po podaniu w porównaniu z placebo.