Choć pompy insulinowe zrewolucjonizowały leczenie cukrzycy typu 1 to nie w każdym przypadku udaje się osiągnąć optymalną kontrolę glikemii. Stąd kanadyjscy badacze z McGill University postanowili ocenić, czy niskie dawki empagliflozyny jako dodatku do hybrydowej zamkniętej pompy insulinowej poprawią glikemię u chorych, którzy nie są w stanie osiągnąć kontroli choroby dzięki samego systemu.
24 dorosłych pacjentów z suboptymalnie kontrolowaną cukrzycą typu I1 (HbA1c w zakresie 7,0–10,5 proc.), którzy nie byli w stanie osiągnąć docelowego czasu w zakresie (3,9–10,0 mmol/l) powyżej 70 proc. po 14 dniach stosowania hybrydowej zamkniętej pompy insulinowej, przydzielono losowo do otrzymywania placebo, empagliflozyny w dawce 2,5 mg lub 5 mg. Interwencja trwała 14 dni, przy czym powtórzono ją trzykrotnie, za każdym razem ponownie losowo przydzielając pacjentów do grup.
Badacze wykazali, iż czas w zakresie wynosił 59ą9 proc. dla placebo i aż 71,6ą9,7 proc. oraz 70,2ą8 proc. dla odpowiednio 2,5 i 5 mg empagliflozyny. Powyższe zależności osiągnęły istotność statystyczną. W żadnej z grup nie wystąpił poważne działania niepożądane ani przypadki cukrzycowej kwasicy ketonowej lub ciężkiej hipoglikemii.
Empagliflozyna w dawce 2,5 i 5 mg wydłużyła czas trwania w zakresie aż o 11–13 punktów procentowych w porównaniu z placebo u tych, którzy w przeciwnym razie nie byliby w stanie osiągnąć docelowych wartości glikemii. Ograniczeniem badania jest z pewnością liczebność populacji, stąd - według autorów - konieczne są dalsze badania na większych populacjach i obejmujące dłuższy czas interwencji.
Opracowanie lek. Damian Matusiak
