Empagliflozyna, inhibitor kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2), nie zmniejsza ryzyka wystąpienia nieproliferacyjnej retinopatii cukrzycowej w porównaniu z inhibitorami dipeptydylopeptydazy 4 (DPP-4) u pacjentów z cukrzycą typu 2, ale zmniejsza ryzyko jej progresji o 22 proc. u osób z już istniejącą retinopatią.
Naukowcy – główną autorką badania była dr n. farm. Helen Tesfaye z Wydziału Medycyny w Brigham and Women's Hospital, Harvard Medical School, w Bostonie – przeprowadzili badanie kohortowe porównujące ryzyko wystąpienia incydentów nieproliferacyjnej retinopatii cukrzycowej i progresji retinopatii cukrzycowej u pacjentów z cukrzycą typu 2 rozpoczynających terapię empagliflozyną lub inhibitorem DPP-4. Wyniki opublikowano 5 grudnia w „JAMA Ophthalmology”.
Badania obejmowały 34 239 par pacjentów z cukrzycą typu 2 (52,4 proc. mężczyzn; średni wiek 65,6 roku) i bez historii retinopatii.7831 par (52,5 proc. mężczyzn; średni wiek 67 lat) pacjentów z cukrzycą, którzy zostali włączeni do kohorty progresji retinopatii cukrzycowej, musiało mieć historię nieproliferacyjnej retinopatii cukrzycowej.
Miary wyników obejmowały incydentalną nieproliferacyjną retinopatię cukrzycową, zdefiniowaną dzięki kodów diagnostycznych, oraz progresję retinopatii cukrzycowej, zdefiniowaną jako złożenie rozpoczęcia leczenia lub początku krwotoku do ciała szklistego lub proliferacyjnej retinopatii cukrzycowej.
Podczas średniego okresu obserwacji wynoszącego 8 miesięcy naukowcy nie zaobserwowali istotnej różnicy w ryzyku wystąpienia nieproliferacyjnej retinopatii cukrzycowej między grupami przyjmującymi empagliflozynę lub inhibitor DPP-4 (współczynnik ryzyka [HR], 1,04; 95 proc. CI, 0,94–1,15). Natomiast rozpoczęcie leczenia empagliflozyną wiązało się z mniejszym ryzykiem progresji retinopatii cukrzycowej w porównaniu z rozpoczęciem leczenia inhibitorem DPP-4 (HR, 0,78; 95 proc. CI, 0,63–0,96).
Wyniki pozostały spójne w wielu podgrupach płci, wieku, rasy, pochodzenia etnicznego, palenia tytoniu, wyjściowego nadciśnienia, hiperlipidemii, neuropatii cukrzycowej i nefropatii, stosowania insuliny i niekontrolowanej cukrzycy.
– Nasze badanie może być pomocne przy rozważaniu potencjalnego ryzyka i korzyści różnych terapii obniżających poziom glukozy u pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy są narażeni na wysokie ryzyko rozwoju retinopatii cukrzycowej lub wśród osób z wcześniej istniejącą retinopatią – napisali autorzy badania.
Przeczytaj także: „Retinopatia cukrzycowa − nowe metody leczenia”.
