Do badania CHRYSALIS włączono 114 pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) z insercją w eksonie 20 genu EGFR z progresją choroby po chemioterapii opartej na pochodnych platyn. Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą 19,2 miesiąca, całkowity odsetek odpowiedzi (ORR) wyniósł 37% (95% CI 28–46), mediana czasu trwania odpowiedzi 12,5 miesiąca (95% CI 6,9–19,3), a mediana przeżycia wolnego od progresji choroby 6,9 miesiąca (95% CI 5,6–8,8). Najczęściej zgłaszanymi objawami toksyczności wszystkich stopni były wysypka (89%) i reakcje związane z infuzją (67%).
Aktywność amivantamabu obserwowano we wszystkich podgrupach, niezależnie od wcześniejszej terapii (ORR u chorych otrzymujących wcześniej immunoterapię – 42,0%, u chorych otrzymujących inhibitory kinazy tyrozynowej EGFR – 52,2%) oraz odpowiedź na wcześniejszą chemioterapię opartą na pochodnych platyny (ORR u pacjentów z odpowiedzią lub stabilną chorobą – 36,2%, u pacjentów z progresją choroby – 31,2%).
U 48 pacjentów (42%) wykazano trwałą korzyść kliniczną z leczenia amivantamabem (zdefiniowaną jako otrzymanie ≥12 cykli leczenia), a związane z tym czynniki obejmowały stan sprawności wg ECOG równy 0, uzyskanie przynajmniej częściowej odpowiedzi i brak mutacji w zakresie szlaku sygnałowego RAS/RAF/MEK na początku badania. Spośród 15 pacjentów, którzy przez cały czas otrzymywali amivantamab po 2,6 roku (mediana), u siedmiu nie stwierdzono progresji choroby.
Obecnie prowadzone jest badanie III fazy PAPILLON, porównujące amivantamab w skojarzeniu z chemioterapią z samą chemioterapią w leczeniu pierwszej linii chorych na NDRP z insercją w eksonie 20 genu EGFR (NCT04538664).
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
![Kim jest dla Ciebie Chrystus Król? [+GALERIA]](https://misyjne.pl/wp-content/uploads/2024/11/IMG_4364.jpg)
