Dynamika kladu 2.3.4.4b H5N1 u cieląt i krów zakażonych eksperymentalnie | Przenoszenie

natura W marcu 2024 r. po raz pierwszy zgłoszono wysoce zjadliwy wirus grypy ptaków (HPAIV) H5N1 kategorii 2.3.4.4b u bydła mlecznego w Teksasie w USA.¹. Następnie nastąpiło szybkie rozprzestrzenienie się choroby na ponad 190 gospodarstw w 13 stanach². Poniżej przedstawiamy wyniki dwóch niezależnych badań eksperymentalnych infekcji kladu 2.3.4.4b w celu oceny (1) podatności przenoszenia się u cieląt drogą ustną i nosową wirusa US H5N1 o genotypie B3.13 (H5N1 B3.13) i (2) wrażliwość krów w okresie laktacji. Po bezpośredniej inokulacji gruczołu sutkowego H5N1 B3.13 lub aktualnego izolatu EU H5N1 o genotypie euDG (H5N1 euDG). Szczepienie cieląt spowodowało umiarkowaną proliferację nosa i linienie, bez poważnych objawów klinicznych ani przeniesienia choroby na cielęta wskaźnikowe. U krów mlecznych zakażenie nie doprowadziło do wydzieliny z nosa, ale u obu izolatów wirusa H5N1 zaobserwowano ciężkie, ciężkie zakażenie gruczołu sutkowego z martwiczym zapaleniem sutka i wysoką gorączką. Produkcja mleka spadła gwałtownie i dramatycznie, a kondycja fizyczna krów została poważnie zagrożona. Miano wirusa w mleku gwałtownie osiągnęło najwyższy poziom 10⁸ Gospodarz₅₀/ml, ale nie wystąpiło żadne zakażenie ogólnoustrojowe. Warto zauważyć, iż mutacja adaptacyjna PB2 E627K pojawiła się po replikacji śródwymieniowej H5N1 euDG. Nasze dane sugerują, iż oprócz wirusa H5N1 B3.13 inne szczepy HPAIV H5N1 mają zdolność replikacji w wymieniu krów oraz iż dojenie i procedury doju, a nie rozprzestrzenianie się przez drogi oddechowe, są prawdopodobnie głównymi drogami przenoszenia wirusa H5N1 między bydłem.