Ekopsychologia ma wiele wspólnego z psychologią naszych relacji z tą piękną planetą, z Ziemią. Dlaczego kolektywnie jesteśmy tak destrukcyjn_ dla Ziemi i innych niż ludzie istot, z którymi ją dzielimy? Jak możemy transformować tę destrukcyjną energię w zdrowe relacje i łagodną ludzką obecność na planecie?
Hilary Prentice
dla kogo: dla osób pracujących w zawodach pomocowych*, które chcą przyglądać się różnym sposobom na bycie z niepokojem, żałobą, rozpaczą, apatią pojawiającymi się w odpowiedzi na kryzys ekologiczny (i wszechkryzys), a także przyglądać się temu, jak możemy kompostować to, co trudne i użyźniać życie swoje, osób, z którymi pracujemy, a także Ziemi w tym dokładnie czasie, którego razem doświadczamy.
*przez zawody pomocowe rozumiem różnego rodzaju ścieżki wspierającego bycia z ludźmi, których dotyka stan Ziemi. jeżeli czujesz, iż chcesz wziąć udział w spotkaniach, to pewnie znaczy, iż to o Tobie. interdyscyplinarność widzę tu jako dużą wartość.
do czego Cię zapraszam: ubiegłoroczne krzewy dzikich jeżyn podarowały mi pytanie: „do czego dojrzewasz?”. to jedno z tych pytań, co do których warto by mieć dużo czasu i przestrzeni, żeby słuchać, co urodzi. nie mamy jednak zbyt dużo czasu, a bywa, iż i kilka przestrzeni.
przekroczyliśmy większość granic planetarnych, cierpimy/zadajemy cierpienie i tracimy łączność z życiem na wielu poziomach.
równolegle jednak szukamy ścieżek, żeby tę łączność, więź, bliską relację odzyskać/odbudować/przypomnieć sobie i innym. szukamy nowych opowieści (innych niż Biznes Jak Zwykle, innych niż antropocen) o sobie-w-świecie, o naszej roli, o niszy ekologicznej oraz o tym jak psychologia może odpowiadać na ten moment w historii Ziemi.
jedna z definicji ekoterapii brzmi: „działanie dla uzdrowienia całości”/”about healing the whole” (Hilary Prentice). będziemy się więc przyglądać temu, jak to jest, iż zadajemy tyle ran i jednocześnie, co jest nasze do zrobienia w tym czasie, co uzdrawiamy (w sobie-innych, w opowieściach o świecie, w sposobie pracy).
do czego dojrzewamy?
rytm i ramy spotkań: spotkania odbywać się będą w sali (dostępne poduchy do medytacji i krzesła) oraz opcjonalnie w przestrzeni parku Cytadela
spotkanie 1 (11 października) Nowe ramy dla opłakiwania (i świętowania) życia (Panu Pihkala, Joanna Macy, Francis Weller)
spotkanie 2 (18 października) W stronę Aktywnej Nadziei: model pracy z rozpaczą (Joanna Macy i Spirala Ponownego Połączenia)
spotkanie 3 (15 listopada) Od niedojrzałej kultury do ludzkiej dorosłości – ekocentryczny model rozwoju (Bill Plotkin) z elementami pracy z ekogenogramem
rytm: trzy spotkania w piątki w październiku i listopadzie (możliwy udział w wybranych spotkaniach lub w całym cyklu)
terminy: 11 i 18 października i 15 listopada g. 10-13
grupa: 10-12 osób
cena: [200-250] za jedno spotkanie*
miejsce: Szkoła Tai Chi Jadeit, ul. Bastionowa 47 (opcjonalnie park Cytadela). sala znajduje się w przyziemiu i prowadzą do niej schody z poręczą
zgłoszenia: https://forms.gle/QW2FVL2fR1m4aZBx8
razem z potwierdzeniem zgłoszenia otrzymasz prośbę o wpłatę zaliczki w wysokości 100 zł
*kwota w widełkach służy temu, żebyś sprawdził_ ile chcesz oraz ile możesz zapłacić za udział w spotkaniach. wybierz stałą kwotę za spotkanie. jeżeli pieniądze miałyby być przeszkodą w Twoim udziale w warsztatach, daj mi o tym znać.
prowadzenie: Maria Sitarska, psycholożka, filolożka, psychoterapeutka systemowa (w procesie certyfikacji), ekoterapeutka i terapeutka CFT, współredaktorka portalu opsychologii.pl, współtwórczyni Fundacji Trzy Bramy.
od 2021 roku wędruję po formalnych ścieżkach edukacji ekopsychologicznej i ekoterapeutycznej (Szkoła Integralnej Ekopsychologii, Kurs Ekoterapii From Ego 2 Eco), przyglądając się różnorodnym sposobom pracy i bycia nauczyciel_ z Polski i Wielkiej Brytanii. uczę się też od Życia, słuchając jeżyn, kasztanów, lip i jezior.
sprawdzam: do czego dojrzewam?
maria sitarska
