Smutek, przygnębienie, płacz, brak energii, niemożność wstania z łóżka… to tylko niektóre z objawów depresji, które są powszechnie kojarzone z tym schorzeniem. Wydaje nam się, iż osoby chore nie mają problemu z prawidłowym zdiagnozowaniem i wdrożeniem odpowiedniego leczenia.
Powyższy opis nie jest jednak uniwersalnym obrazem depresji. Czasem jej objawy są atypowe, wychodzące poza ogólnie przyjęte ramy. Zdarza się, iż symptomy nie będą jednoznacznie wskazywały na ten rodzaj zaburzeń. Zamiast tego człowiek walczy z nimi w sposób nieprawidłowy, często wiele lat, marnując przy tym swój czas, a także pieniądze. Cała ta batalia nie przynosi jednak oczekiwanych skutków.
Źródła problemów od samego początku należało szukać w sferze psychicznej, nie fizycznej. Jakie nieprzyjemności może nieść ze sobą depresja maskowana? Czy jest ona trudna do rozpoznania?
Czym jest depresja maskowana?
Depresja maskowana (somatyczna) jest charakterystycznym rodzajem zaburzeń depresyjnych, odbiegającym od powszechnych postaci zaburzeń z tego obszaru. Dolegliwości objawiają się zwykle w sferze fizycznej człowieka, a nie typowo psychicznej. Mogą one wskazywać na występowanie innej choroby, co tworzy „maskę”. Konwencjonalne symptomy, tj. brak energii czy obniżony nastrój, mają niewielkie nasilenie. Uwidaczniają się natomiast dolegliwości bólowe, lęki, natręctwa itd. Leczenie ich, np. u kardiologa, gastrologa, nie przynosi odpowiednich rezultatów. Dopiero odpowiednia pomoc specjalisty od zdrowia psychicznego przynosi ulgę.
Jakie oblicza przyjmuje depresja maskowana?
Do najczęstszych masek depresji możemy zaliczyć:
- maski bólowe: nerwobóle w obrębie głowy, brzucha, klatki piersiowej, narządów rozrodczych, kończyn czy ból nerwów obwodowych, np. rwa kulszowa;
- maski psychopatologiczne: objawy innych zaburzeń psychicznych, np. stanów lękowych, nerwicy, fobii, OCD;
- maski behawioralne: zachowania napadowe tj. objadanie się czy ryzykowne i nieracjonalne, np. zakupoholizm, nadużywanie alkoholu, narkotyków;
- maski somatyczne i fizjologiczne: świąd, dreszcze, mrowienia ciała, zaburzenia działania układu rozrodczego, zaparcia, biegunki, jadłowstręt, problemy kardiologiczne, zawroty głowy, zespół niespokojnych nóg, problemy z koncentracją;
- Zaburzenia rytmu dnia i nocy: brak snu lub jego nadmiar, problemy z zasypianiem, płytki sen, koszmary, senność w ciągu dnia.
