Długość pobytu w szpitalu pacjenta z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc jest uzależniona od czynników społeczno-ekonomicznych, w tym wykształcenia i statusu zatrudnienia, a także parametrów klinicznych, takich jak skala nasilenia duszności Medical Research Council (mMRC) i wyniki Charlson Comorbidity Index (CCI).
Naukowcy pod kierunkiem głównego autora badania, którym był Dekel Shlomi z Adelson School of Medicine, Ariel University w Ariel oraz Pulmonary Clinic, Clalit Health Services Community Division w Ramat Gan w Izraelu, przeprowadzili analizę post hoc wieloośrodkowego, randomizowanego badania, aby zbadać związek między cechami klinicznymi, demograficznymi i społeczno-ekonomicznymi pacjentów a długością pobytu w szpitalu z powodu POChP, długością pobytu w szpitalu z jakiejkolwiek przyczyny oraz śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny.
Badaniem objęto 1145 pacjentów chorych na POChP (mediana wieku 67 lat; 71 proc. mężczyzn) z umiarkowanym lub bardzo ciężkim ograniczeniem przepływu powietrza i historią palenia tytoniu w tej chwili lub w przeszłości. U pacjentów co 6 miesięcy przeprowadzano ocenę dzięki skali duszności mMRC i 6-minutowego testu marszu (6MWT) przez okres obserwacji wynoszący średnio 3 lata.
Ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny wzrastało wraz z każdym jednopunktowym wzrostem wyników w skali duszności mMRC (współczynnik ryzyka [HR] 1,5; 95 proc. CI 1,22–1,85) i CCI (HR 1,4; 95 proc. CI 1,20–1,62). Każdy jednopunktowy wzrost wyniku w skali duszności mMRC wiązał się z 64-proc. wzrostem liczby dni spędzonych w szpitalu z powodu POChP (95 proc. CI, 1,36–1,98), podczas gdy każda poprawa o 50 metrów w teście 6MWT odpowiadała 6-proc. skróceniu liczby dni spędzonych w szpitalu (95 proc. CI, 0,89–0,99).
Podobnie czynniki społeczno-ekonomiczne związane z dłuższymi pobytami w szpitalu z powodu POChP obejmowały niski poziom wykształcenia (maksymalnie 8 lat nauki) i bezrobocie (z powodu przejścia na emeryturę lub z przyczyn medycznych).
Pacjenci będący w związkach małżeńskich mieli nieco mniej dni hospitalizacji niż osoby stanu wolnego. Dłuższy pobyt w szpitalu z jakiejkolwiek przyczyny wiązał się ze starszym wiekiem, bezrobociem, jednopunktowym wzrostem wyniku w skali duszności mMRC i obecnością chorób współistniejących.
– Sugerujemy, aby opiekunowie zdrowotni klasyfikowali pacjentów z POChP według ich profilu ryzyka, uwzględniając takie czynniki predykcyjne, jak palenie tytoniu, bezrobocie i wsparcie rodziny, a także zapewniali interwencje (np. telekomunikację, edukację, ograniczenie palenia i narażenie na czynniki środowiskowe) w celu zmniejszenia ryzyka niepożądanych skutków choroby – napisali autorzy badania.
Badanie zostało opublikowane 29 czerwca 2025 r. w czasopiśmie „Chronic Respiratory Disease”.
