Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego a długość życia

Brak pięciu najistotniejszych czynników ryzyka w wieku 50 lat oznacza ponad dekadę dłuższego życia w zdrowiu – takie są wyniki najnowszej analizy oceniającej globalny wpływ czynników ryzyka sercowo-naczyniowego na długość życia. Badacze podkreślają ogromną wartość interwencji już w wieku średnim.

Nadciśnienie tętnicze, zaburzenia masy ciała (niedowaga, nadwaga lub otyłość), hiperlipidemia, cukrzyca i palenie tytoniu w wieku 50 lat – te pięć czynników ryzyka odpowiada łącznie za około 50 proc. globalnego obciążenia chorobami układu krążenia. Niejasne dotąd pozostawało, w jakim stopniu obecność lub brak tych klasycznych czynników ryzyka przekłada się na szacunki dotyczące ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz długości życia.

Na łamach „The New England Journal of Medicine” opublikowano analizę oceniającą globalny wpływ czynników ryzyka sercowo-naczyniowego na długość życia.

Badanie objęło dane 2 078 948 uczestników z 133 kohort, 39 krajów i 6 kontynentów. Ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i zgonu z dowolnej przyczyny oszacowano do 90. roku życia, w zależności od obecności lub braku wspomnianych pięciu czynników ryzyka w wieku 50 lat. Dodatkowo obliczono różnice w liczbie lat życia bez chorób układu krążenia i zgonów w zależności od ich obecności.

Ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w ciągu całego życia wynosiło 24 proc. u kobiet i 38 proc. u mężczyzn, u których występowały wszystkie pięć czynników ryzyka. Brak czynników ryzyka w wieku 50 lat wiązał się średnio z 13,3 roku dłuższego życia bez chorób układu krążenia u kobiet i 10,6 roku u mężczyzn. Podobnie brak czynników ryzyka oznaczał dodatkowe 14,5 roku życia bez zgonu u kobiet i 11,8 roku u mężczyzn. Największe korzyści z modyfikacji uzyskano w przypadku leczenia nadciśnienia tętniczego (najwięcej dodatkowych lat bez chorób układu krążenia) oraz zaprzestania palenia tytoniu (najwięcej dodatkowych lat bez zgonu).

Brak pięciu najistotniejszych czynników ryzyka w wieku 50 lat oznacza ponad dekadę dłuższego życia w zdrowiu. Wyniki podkreślają ogromną wartość interwencji już w wieku średnim – zarówno farmakologicznych (kontrola ciśnienia, lipidów, cukrzycy), jak i niefarmakologicznych (redukcja masy ciała, zaprzestanie palenia). Szczególnie ważne jest konsekwentne leczenie nadciśnienia oraz wspieranie pacjentów w walce z nałogiem tytoniowym. Takie działania w gabinecie lekarskim mogą realnie przełożyć się na wydłużenie życia pacjentów o całe lata.