Nie milkną dyskusje na temat bezpieczeństwa powszechnie stosowanych w leczeniu otyłości analogów GLP-1. Nowe badanie wskazuje, iż znaczna liczba pacjentów z problemami psychiatrycznymi doświadcza epizodów nasilenia choroby, które wymagają udania się na SOR po rozpoczęciu przyjmowania semaglutydu, liraglutydu lub dulaglutydu. Takie wyniki obudziły na nowo obawy dotyczące bezpieczeństwa tej grupy leków.
Przeglądy przeprowadzane przez naukowców nie wykazały bezdyskusyjnego związku między lekami GLP-1 a myślami samobójczymi. Niemniej wciąż zaleca się ostrożność ze względu na niejednoznaczne dane.
Kontrowersje wokół wpływu analogów GLP-1 na zdrowie psychiczne
Jedną z kontrowersji związanych ze stosowaniem analogów GLP-1 był szeroko omawiany potencjalny związek działania tych leków, a myślami samobójczymi.
Według przeglądu systematycznego z 2025 roku mało prawdopodobne jest, aby po włączeniu do leczenia analogów GLP-1 następował wzrost częstości występowania zdarzeń niepożądanych takich jak myśli samobójcze wśród osób otrzymujących te leki. Środowiska naukowe jednak jednoznacznie przyjmują, iż konieczne jest dalsze monitorowanie działania tych substancji. Mają one na celu zidentyfikowania konkretnych pacjentów, którzy mogą być narażeni na większe ryzyko w miarę coraz powszechnego w społeczeństwie i coraz bardzie długotrwałego stosowania analogów GLP-1.
- Czytaj również: Które analogi GLP-1 są najskuteczniejsze w redukcji masy ciała?
Co interesujące inne badanie z 2024 wskazuje na zupełnie inne wnioski dotyczące zdrowia psychicznego. U pacjentów przyjmujących GLP-1 stwierdzono o 195% wyższe ryzyko wystąpienia poważnego epizodu depresyjnego, o 108% wyższe ryzyko lęku i o 106% wyższe ryzyko wystąpienia myśli samobójczych. Jednoznacznie ustalono tu więc podwyższone ryzyko konsekwencji psychiatrycznych związanych z tymi metodami leczenia, szczególnie w obszarach depresji, lęku i wyników samobójczych. Najnowsze badanie wydaje się to potwierdzać.
Jak przebiega aktualne badanie analogów GLP-1?
Aby jeszcze głębiej zrozumieć luki w zrozumieniu zdrowia psychicznego i działania w tym obszarze leków z grupy analogów GLP-1, badacze zaprojektowali retrospektywne badanie kohortowe z wykorzystaniem dużej bazy danych epidemiologicznych.
Uczestnikami badania są (bo badanie trwa i naukowcy na bieżąco analizują kolejne jego aspekty) osoby dorosłe, którym przepisano analogi GLP-1 w latach 2017–2023. Głównym celem jest ocena częstości występowania diagnoz zaburzeń nastroju przed, w trakcie lub krótko po rozpoczęciu stosowania agonisty receptora GLP-1. A następnie częstość występowania epizodów związanych z zaburzeniami zdrowia psychicznego np. samobójstwa lub skłonności samobójczych, hospitalizacji psychiatrycznych i wizyt na oddziale ratunkowym psychiatrii u użytkowników GLP-1 z wcześniejszymi diagnozami zdrowia psychicznego lub bez nich.
Badanie objęło 61 091 pacjentów, których średni wiek wynosił 51 lat. Większość osób badanych stanowiły kobiety (59,4%), większość była rasy białej (90,8%), a 87,3% sklasyfikowano jako otyłych. 77,2% pacjentów chorowało na cukrzycę typu 2. Spośród osób z wcześniej istniejącą diagnozą psychiatryczną 13,2% było hospitalizowanych psychiatrycznie. Z kolei 34,2% miało wizytę na oddziale ratunkowym psychiatrycznym w ciągu 60 dni od rozpoczęcia leczenia agonistą receptora GLP-1. Co ważne, są to wstępne dane, a aktualnie naukowcy pracują nad wyciągnięciem wniosków dotyczących osób bez wcześniejszej diagnozy psychiatrycznej.
Podsumowując, badania dotyczące związku między agonistami receptora GLP-1 a zaburzeniami psychiatrycznymi oraz nasileniem myśli samobójczych przynoszą wciąż mieszane wyniki. Ze względu na aktualną skalę powszechnego użycia tych leków na pierwszy plan wysuwa się konieczność dalszych, dobrze skonstruowanych, prowadzących do konkretnych i wiarygodnych wniosków badań.
Źródła:
- https://www.pharmacytimes.com/view/preliminary-data-show-over-one-third-of-patients-with-psychiatric-diagnoses-visit-ed-after-glp-1-initiation
- Ebrahimi P, Batlle JC, Ayati A, Maqsood MH, Long C, Tarabanis C, McGowan N, Liebers DT, Laynor G, Hosseini K, Heffron SP. Suicide and Self-Harm Events With GLP-1 Receptor Agonists in Adults With Diabetes or Obesity: A Systematic Review and Meta-Analysis. JAMA Psychiatry. 2025 Mar 19:e250091.
- Kornelius, E., Huang, JY., Lo, SC. et al. The risk of depression, anxiety, and suicidal behavior in patients with obesity on glucagon like peptide-1 receptor agonist therapy. Sci Rep 14, 24433 (2024).
©MGR.FARM
