Około dwóch trzecich hospitalizowanych pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w sposób nieprawidłowy korzysta z inhalatorów. To nieoptymalne leczenie wynika głównie z braku wiedzy na temat adekwatnych technik inhalacji.
– Liczne badania zwróciły uwagę na problem niewłaściwego stosowania inhalatorów w warunkach ambulatoryjnych, ale zakres tego problemu w warunkach szpitalnych pozostaje słabo udokumentowany – stwierdził główny autor badania, dr Gaël Grandmaison z Uniwersytetu we Fryburgu w Szwajcarii.
W jego ocenie ta luka w wiedzy jest niepokojąca, biorąc pod uwagę, iż kilka czynników związanych z nieoptymalnym stosowaniem inhalatorów, takich jak niewłaściwe techniki inhalacji, niewystarczający przepływ wdechowy lub stosowanie inhalatorów, które nie są dostosowane do specyficznych cech pacjenta, wiąże się z gorszą kontrolą choroby, częstszymi zaostrzeniami i zwiększonymi kosztami.
Aby lepiej scharakteryzować częstość występowania i czynniki związane z nadużywaniem inhalatora u hospitalizowanych pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, naukowcy dokonali przeglądu danych od kolejnych osób z POChP, które były hospitalizowane na oddziale chorób wewnętrznych jednej placówki w okresie od sierpnia 2022 r. do kwietnia 2023 r. Pacjenci byli oceniani pod kątem szczytowego przepływu wdechowego (PIF) i techniki inhalacji.
Pierwszorzędowym wynikiem był odsetek niewłaściwie użytych inhalatorów, który zdefiniowano jako każdy inhalator stosowany z niewystarczającym PIF i/lub błędem krytycznym. Średni wiek pacjentów wynosił 71,6 roku, 63 proc. stanowili mężczyźni, a 67 proc. osób było hospitalizowanych z powodu zaostrzeń POChP. Pacjenci stosowali średnio 3 inhalatory.
Skutki niewłaściwego stosowania inhalatora
W badaniu wzięło udział 96 pacjentów i 160 inhalatorów, które oceniano przy przyjęciu do szpitala. Ogółem 111 z nich zostało wykorzystanych niezgodnie z przeznaczeniem. Spośród tych niewłaściwie wykorzystanych, 105 było związanych z krytycznym błędem w technice inhalacji, a 22 były używane z niewystarczającym PIF. Po epizodzie niewłaściwego stosowania pacjenci otrzymywali ukierunkowane instrukcje na temat prawidłowego stosowania, które powtarzano do momentu wykonania bez błędów.
Odsetek przypadków niewłaściwego stosowania inhalatorów uległ zmniejszeniu w trakcie sesji dydaktycznych. Odsetek przypadków nadużywania inhalatora uległ zmniejszeniu odpowiednio do 20,6 proc., 9,4 proc. i 5,6 proc. po jednej, dwóch i trzech sesjach.
– Technika inhalacji została sklasyfikowana jako „nieucząca się”, jeżeli pacjent przez cały czas wykazywał błędy krytyczne pomimo otrzymania trzech powtórzeń instrukcji – napisali naukowcy.
Czynniki związane z niewłaściwym stosowaniem inhalatora obejmowały zaburzenia poznawcze, zaburzenia motoryczne, słabą koordynację między aktywacją inhalatora a aspiracją oraz niemożność wstrzymania oddechu.
Ogólnie rzecz biorąc, odsetek niewłaściwie stosowanych inhalatorów nie różnił się w zależności od wieku i płci. W analizie przeprowadzonej na poziomie pacjenta 79 pacjentów używało co najmniej jednego inhalatora nadużywanego, 78 używało co najmniej jednego inhalatora z błędem krytycznym, a 21 używało inhalatorów z niewystarczającą ilością PIF.
– To badanie jest szczególnie aktualne, ponieważ przyczyny hospitalizacji, takie jak zaostrzenia POChP, mogą zaostrzyć problem, prowadząc do potencjalnie większej częstości stosowania nieoptymalnych inhalatorów w porównaniu z warunkami ambulatoryjnymi – powiedział dr Grandmaison w rozmowie z „Medscape Medical News”.
Zła technika inhalacji
Naukowcy zbadali również drugorzędowe wyniki, w tym rozpowszechnienie inhalatorów, które nie były do nich przystosowane, oraz liczbę pacjentów używających co najmniej jednego niewłaściwie używanego inhalatora.
Wyniki badania potwierdzają, iż nieoptymalne stosowanie inhalatorów jest poważnym problemem w warunkach szpitalnych i dostarcza nowych informacji na temat konkretnych przyczyn tego nieoptymalnego użytkowania, wskazał dr Grandmaison.
– W większości przypadków główną przyczyną jest zła technika inhalacji, którą można generalnie skorygować poprzez ukierunkowaną edukację terapeutyczną – powiedział specjalista.
Jednak badanie wykazało również, iż 20 proc. pacjentów nie jest w stanie prawidłowo używać co najmniej jednego z inhalatorów z powodu niewystarczającej siły wdechowej. Kolejne 10 proc. walczy z problemami pomimo otrzymania odpowiedniego instrukcji, często z powodu zaburzeń poznawczych lub trudności z umiejętnościami motorycznymi.
Wyniki podkreślają potrzebę kompleksowego podejścia do stosowania inhalatorów u hospitalizowanych pacjentów, które łączy ciągłą edukację terapeutyczną ze spersonalizowaną oceną w celu poprawy techniki, a następnie poprawy wyników leczenia.
Zmiana praktyki klinicznej
– Te odkrycia skłoniły nas do systematycznej oceny inhalatorów stosowanych przez pacjentów z POChP, niezależnie od powodu ich hospitalizacji – wyjaśnił dr Grandmaison.
Dr Arianne K. Baldomero, pulmonolog i adiunkt medycyny na University of Minnesota w Minneapolis, stwierdziła, iż zła technika inhalacji może prowadzić do nieefektywnego stosowania inhalatora i nieoptymalnego leczenia POChP.
Podkreśliła, iż wyniki tego badania są zgodne z wcześniejszymi badaniami wykazującymi wysokie rozpowszechnienie nieoptymalnego stosowania inhalatorów.
– Badacze odkryli również, iż edukacja terapeutyczna doprowadziła do znacznego zmniejszenia liczby błędów krytycznych – powiedziała. – Zaskakujące jest to, iż może to zająć do trzech lekcji, aby zredukować ten krytyczny błąd do 3,8 proc. – dodała.
