Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w sprawie, której podstawą była decyzja Rzecznika Praw Pacjenta nakazująca wstrzymanie stosowania monitoringu przez Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu.
– W tym szpitalu kilka lat temu zainstalowano monitoring wizyjny, zarówno w pomieszczeniach otwartych, jak i na salach operacyjnych oraz zabiegowych, w których wykonywane były zabiegi lecznicze. Problem polegał na tym, iż szpital poprzestał jedynie na wywieszeniu tabliczek i nalepek z informacją, iż obiekt i teren są monitorowane. Nie informował natomiast szczegółowo o tym fakcie pacjentów ani nie uzyskiwał od nich zgód na monitorowanie czynności leczniczych. To spowodowało interwencję Rzecznika Praw Pacjenta, który uznał, iż takie praktyki naruszają prawo do prywatności i intymności pacjentów szpitala – nakazuje je chronić ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1876 ze zm.). Jej art. 20 ust. 1 stanowi bowiem, iż pacjent ma prawo do poszanowania intymności i godności, w szczególności w czasie udzielania mu świadczeń zdrowotnych. Rzecznik wydał więc decyzję nakazującą zaprzestania stosowania monitoringu bez uzyskania każdorazowo indywidualnej zgody od pacjentów – przypomniał „Dziennik Gazeta Prawna”, informując, iż „szpital od tej decyzji odwołał się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ale jego skarga została oddalona – podobny los spotkał także skargę kasacyjną szpitala, którą oddalił w całości Naczelny Sąd Administracyjny”.
– Istotą sprawy było ustalenie, czy zamontowanie kamer na salach operacyjnych i nieuzyskiwanie zgody pacjentów na poddanie się działalności leczniczej i udzielanie takich świadczeń pod działaniem monitoringu wyczerpuje znamiona naruszenia zbiorowych praw pacjentów. NSA, podobnie jak sąd I instancji, uznaje, iż takie praktyki wyczerpują pojęcie art. 20 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta. Prawo pacjenta do prywatności i intymności obejmuje bowiem przyznanie mu prawa do poinformowania o monitoringu i zakresie jego stosowania, a także prawo do wyrażenia zgody lub odmowy zgody na monitorowanie. Nie można uznać, iż prawo do prywatności i intymności jest zapewnione, o ile nie da się zidentyfikować danej osoby na zapisie obrazu. Poinformowanie i umożliwienie wyrażenia zgody lub odmowy tej zgody na monitoring stanowi jedno z praw pacjenta, które musi być respektowane przez podmiot leczniczy. Skoro szpital nie uzyskiwał zgody pacjenta, to doszło do naruszenia tych praw. Decyzja Rzecznika Praw Pacjenta była więc uzasadniona i nie było podstaw do uwzględnienia tak skargi na nią, jak i skargi kasacyjnej szpitala – uzasadnił sędzia sprawozdawca Robert Sawuła, mówiąc o wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 maja 2023 r. – sygnatura akt to II OSK 1761/20.
