Case Study: Pacjent z migreną w aptece – jak można mu gwałtownie i skutecznie pomóc?

Do apteki przychodzi mężczyzna z silnym bólem głowy.

Od kilku godzin odczuwa narastający, pulsujący ból po jednej stronie głowy, któremu towarzyszą nudności i nadwrażliwość na światło. Bóle pojawiają się sporadycznie od kilku lat, ale ostatnio ich częstotliwość wzrosła. Mężczyzna informuje, iż wcześniej próbował stosować preparaty z ibuprofenem oraz paracetamolem, jednak nie przynosiły one ulgi. Szuka czegoś silniejszego i szybszego w działaniu – leku, który pozwoli mu wrócić do aktywności zawodowej.

Metryczka pacjenta

Rozmowa z pacjentem – jakie pytania warto zadać?

Farmaceuta rozpoczyna wywiad, pytając, jak często pojawiają się napady bólu głowy oraz czy można wskazać konkretne czynniki wyzwalające. Pacjent informuje, iż silny, pulsujący ból po jednej stronie głowy występuje średnio 1–2 razy w miesiącu, najczęściej po stresujących okresach zawodowych lub w czasie podróży służbowych. Do objawów zwykle dołączają nudności i nadwrażliwość na światło. Pacjent przyznaje, iż ból bywa na tyle intensywny, iż zmusza go do przerwania pracy. Dotychczas stosował paracetamol lub ibuprofen, jednak leki te nie przynosiły ulgi.

W celu rozszerzenia wywiadu farmaceuta pyta, czy pacjent doświadcza objawów zwiastujących migrenę (tzw. aury). Informuje go, iż są to zaburzenia widzenia — na przykład migające błyski, mroczki, mrowienie w dłoniach lub twarzy, zaburzenia mowy oraz stopniowo nasilające się problemy ruchowe. Objawy te rozwijają się stopniowo i utrzymują przez kilka do kilkunastu minut. Pacjent, po dłuższym namyśle, odpowiada, iż zwykle nie doświadcza aury. Napad migreny rozpoczyna się u niego od światłowstrętu i nasilających się mdłości.

Aby upewnić się, iż odczuwany przez pacjenta ból głowy nie ma podłoża wtórnego, farmaceuta koncentruje się na objawach towarzyszących. Aby mieć pewność, dopytuje, czy nie doszło do urazu głowy, czy nie występują zaburzenia świadomości lub sztywność karku. Ich obecność może wskazywać na potrzebę pilnej konsultacji lekarskiej. Po krótkim zastanowieniu pacjent zaprzecza, aby bólowi głowy towarzyszyły wspomniane przez farmaceutę, niepokojące objawy.

W końcowej części wywiadu farmaceuta ustala, czy pacjent stosuje inne leki. Pacjent odpowiada, iż nie choruje przewlekle i nie przyjmuje żadnych preparatów na stałe. W odpowiedzi na zgłoszone dolegliwości, których charakter może wskazywać na epizod migrenowy, farmaceuta przedstawia możliwą opcję wsparcia objawowego: preparat Solpadeine Max w formie tabletek musujących. Podkreśla przy tym znaczenie stosowania zgodnego z ulotką i ograniczenia stosowania tego leku do maksymalnie trzech dni bez konsultacji lekarskiej.

REKOMENDACJA

Solpadeine Max to lek złożony, dostępny bez recepty, zawierający paracetamol (500 mg), kodeinę (12,8 mg) oraz kofeinę (30 mg) w jednej tabletce musującej. Preparat jest szczególnie polecany w przypadku bólu o umiarkowanym natężeniu, który nie ustępuje po zastosowaniu leku należącego do pierwszej linii leczenia bólu migrenowego.(tj. paracetamol, NLPZ, metamizol).

Dlaczego warto polecić Solpadeine Max?

– Szybkość działania. Tabletki musujące rozpuszczają się w wodzie, co przyspiesza wchłanianie substancji czynnych – działają już po 15 minutach.

– Silniejsze działanie przeciwbólowe dzięki synergii składników:

• Paracetamol -działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo.
• Kodeina – w połączeniu z innymi lekami przeciwbólowymi, takimi jak paracetamol – wykazuje wysoką skuteczność w leczeniu silnego bólu.
• Kofeina – poprzez zwiększenie biodostępności paracetamolu – przyczynia się do szybszego początku jego działania oraz intensyfikacji efektu przeciwbólowego, umożliwiając uzyskanie skuteczności terapeutycznej przy niższej dawce leku.
• Lek z drugiego stopnia drabiny analgetycznej. Solpadeine Max to lek pierwszego rzutu w leczeniu bólu o umiarkowanym nasileniu. Może być stosowany u pacjentów, u których niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) oraz paracetamol w monoterapii okazały się nieskuteczne.
• Forma musująca – to dobre rozwiązanie u pacjentów z towarzyszącymi objawami żołądkowo-jelitowymi. Pacjenci z migreną często cierpią na nudności i spowolnienie perystaltyki, co może upośledzać wchłanianie leków. Rozpuszczona forma preparatu jest łatwa do przyswojenia, choćby w warunkach zmniejszonej motoryki przewodu pokarmowego.

Bezpieczny dla pacjentów z przeciwwskazaniami do stosowania NLPZ Solpadeine Max nie podrażnia przewodu pokarmowego ani nie zaburza krzepnięcia. Może być stosowany u osób z chorobą wrzodową oraz zaburzeniami krzepnięcia.

ZALECENIA DODATKOWE

Farmaceuta informuje pacjenta, iż lek powinien być stosowany zgodnie z ulotką i nie dłużej niż 3 dni bez konsultacji lekarskiej ze względu na obecność kodeiny.

Zaleca się także prowadzenie dzienniczka migrenowego, który pozwala na dokładniejsze zidentyfikowanie czynników wyzwalających napady bólu. Dzienniczek może być cennym narzędziem diagnostycznym dla lekarza, wspierającym decyzję o dalszej konsultacji neurologicznej oraz rozważeniu wdrożenia leczenia profilaktycznego.

PODSUMOWANIE

Migrena to uciążliwe schorzenie, które można łagodzić już na poziomie apteki, jeżeli farmaceuta odpowiednio dobierze preparat. Solpadeine Max w formie rozpuszczalnej wyróżnia się szybkim początkiem działania, składem o potwierdzonej synergii i sile działania w leczeniu bólu umiarkowanego. Dzięki formule musującej może być korzystnym rozwiązaniem dla pacjentów z migreną – szczególnie tych, którzy nie tolerują NLPZ lub potrzebują silniejszego leku bez recepty.

Bibliografia:

1. Domitrz I., Karaszewski B., Stępień A. (2024). Real-world treatment chronic migraine in Poland. Archives of Medical Science, 20(6), 2082–2084
2. Chen Z. i in. (2024). Global burden and trends of migraine among youths aged 15–39 years (GBD 2021). The Journal of Headache and Pain, 25, 131
3. Gawde, P., Shah, H., Patel, H., Bharathi, K. S., Patel, N., Sethi, Y., & Kaka, N. (2023). Revisiting migraine: The evolving pathophysiology and the expanding management armamentarium. Cureus, 15(2), e34553.
4. Do, T. P., Remmers, A., Schytz, H. W., Schankin, C., Nelson, S. E., Obermann, M., et al. (2019). Red and orange flags for secondary headaches in clinical practice: SNNOOP10 list. Neurology, 92(3), 134–144
5. Perrigo Poland Sp. z o.o. (2025). Charakterystyka Produktu Leczniczego: Solpadeine Max, 500 mg + 30 mg + 12,8 mg, tabletki musujące.
6. Woroń J, Dobrogowski J, Wordliczek J, Kleja J. (2011)Leczenie bólu w oparciu o drabinę analgetyczną Medycyna po Dyplomie. ;20(8):52–61
7. Vetvik, K. G., MacGregor, E. A., Lundqvist, C., & Russell, M. B. (2015). A clinical interview versus prospective headache diaries in the diagnosis of menstrual migraine without aura. Cephalalgia, 35(5), 410–416.

MAT-10614

Solpadeine Max, (500 mg + 30 mg + 12,8 mg), tabletki musujące

Skład: Każda tabletka zawiera 500 mg paracetamolu, 30 mg kofeiny i 12,8 mg kodeiny fosforanu półwodnego. Ponadto tabletki zawierają sorbitol (E420), sacharynę sodową, sodu wodorowęglan, sodu laurylosiarczan, kwas cytrynowy bezwodny, sodu węglan bezwodny, powidon K-25, dimetykon 350. Wskazania do stosowania: Solpadeine Max jest zalecany do krótkotrwałego uśmierzania ostrego, umiarkowanego bólu wymagającego silniejszego działania przeciwbólowego niż obserwowane po podaniu samego jednoskładnikowego leku przeciwbólowego. Leczenie: bólu głowy, migreny (z aurą i bez aury), ból zęba (w tym bólu po ekstrakcji), bolesnego miesiączkowania, bólu mięśni, neuralgii, bólu pleców, bólu kości i stawów związanego z zapaleniem stawów i reumatyzmem, bólu związanego z uszkodzeniami w wyniku nadmiernego wysiłku i skręceniami oraz rwy kulszowej. Ten produkt jest wskazany dla osób w wieku 12 lat i powyżej. Dawkowanie i sposób podawania: Wyłącznie do podawania doustnego. Dorośli: Rozpuścić jedną lub dwie tabletki w co najmniej połowie szklanki wody (200 ml) i podawać co 4–6 godzin, maksymalnie 4 razy na dobę, w razie potrzeby. Młodzież w wieku od 16 do 18 roku życia: Rozpuścić jedną lub dwie tabletki w co najmniej połowie szklanki wody (200 ml) i podawać co 6 godzin, maksymalnie 4 razy na dobę, w razie potrzeby. Nie przekraczać dawki 8 tabletek na dobę (co jest równoważne 4 g paracetamolu, 102,4 mg kodeiny fosforanu półwodnego i 240 mg kofeiny). Młodzież w wieku od 12 do 15 roku życia: Rozpuścić jedną tabletkę w co najmniej połowie szklanki wody (200 ml) i podawać co 6 godzin, maksymalnie 4 razy na dobę, w razie potrzeby. Nie należy przyjmować więcej niż 4 tabletki na dobę (co jest równoważne 2 g paracetamolu, 51,2 mg kodeiny fosforanu półwodnego i 120 mg kofeiny). Tabletka rozpuszcza się przez maksymalnie 2 minuty. Pacjenci w podeszłym wieku: U pacjentów w podeszłym wieku może być konieczne zmniejszenie dawki. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: Kodeiny nie należy stosować u dzieci w wieku do 12 lat ze względu na ryzyko wystąpienia toksycznego działania opioidów w związku ze zmiennym i nieprzewidywalnym metabolizmem kodeiny do morfiny. Zaburzenia czynności nerek: W przypadku podawania paracetamolu pacjentom z niewydolnością nerek zaleca się zmniejszenie dawki i zwiększenie minimalnego odstępu między każdym podaniem do co najmniej 6 godzin. Dorośli: Wskaźnik przesączania kłębuszkowego (GFR) 10-50 ml/min – dawka 500 mg co 6 godzin; GFR <10 ml/min – dawka 500 mg co 8 godzin. Zaburzenia czynności wątroby: U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub zespołem Gilberta dawkę należy zmniejszyć lub wydłużyć odstęp między dawkami. Dorośli: Maksymalna dobowa dawka paracetamolu nie powinna przekraczać 2 g w następujących sytuacjach, o ile lekarz nie zalecił inaczej: dorośli lub młodzież o masie ciała poniżej 50 kg; łagodna do umiarkowanej niewydolność wątroby, zespół Gilberta (rodzinna żółtaczka niehemolityczna); przewlekły alkoholizm; odwodnienie; przewlekłe niedożywienie. Sposób podawania: nie przekraczać zalecanej dawki dobowej ani określonej liczby dawek ze względu na ryzyko uszkodzenia wątroby. Minimalny odstęp między dawkami: 4 godziny. o ile ból lub gorączka trwa dłużej niż 3 dni albo wystąpiło pogorszenie lub inne objawy, leczenie należy przerwać i skonsultować się z lekarzem. Przeciwwskazania: Produkt Solpadeine Max jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na substancje czynne (paracetamol, kofeina, kodeina, opioidowe leki przeciwbólowe) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Produkt jest przeciwwskazany w następujących przypadkach: kobiety karmiące piersią; depresja oddechowa, przewlekłe zaparcia; pacjenci, w przypadku których wiadomo, iż mają bardzo szybki metabolizm CYP2D6; u wszystkich pacjentów pediatrycznych (w wieku 0–18 lat) poddawanych zabiegowi usunięcia migdałka podniebiennego (tonsilektomia) i (lub) gardłowego (adenoidektomia) z powodu obturacyjnego bezdechu sennego ze względu na podwyższone ryzyko wystąpienia poważnych i zagrażających życiu działań niepożądanych. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Paracetamol: Należy poinformować pacjentów, aby jednocześnie nie stosowali innych produktów zawierających paracetamol. W następujących przypadkach paracetamol należy podawać wyłącznie z zastosowaniem szczególnej ostrożności: niewydolność wątrobowokomórkowa (Child-Pugh < 9); przewlekły alkoholizm; niewydolność nerek (GFR ≤ 50 ml/min); zespół Gilberta (rodzinna niehemolityczna żółtaczka); jednoczesne stosowanie innych leków wpływających na czynność wątroby; niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD); niedokrwistość hemolityczna; niedobór glutationu; odwodnienie; przewlekłe niedożywienie; osoby w podeszłym wieku, dorosłe i młodzież o masie ciała poniżej 50 kg. Przewlekłe stosowanie dowolnego typu leku przeciwbólowego w przypadku bólu głowy może spowodować jego pogorszenie. o ile występuje taka sytuacja lub jej podejrzenie, należy uzyskać poradę medyczną i przerwać leczenie. Rozpoznanie bólu głowy z powodu nadużywania leków należy podejrzewać u pacjentów cierpiących na częste lub codzienne bóle głowy pomimo regularnego stosowania leków przeciwbólowych (lub ze względu na takie stosowanie). Należy zachować ostrożność u pacjentów chorych na astmę uczulonych na kwas acetylosalicylowy, ponieważ obserwowano niewielkie skurcze oskrzeli związane ze stosowaniem paracetamolu (reakcja krzyżowa). W razie przedawkowania należy niezwłocznie uzyskać poradę medyczną choćby w przypadku dobrego samopoczucia, ponieważ istnieje ryzyko nieodwracalnego uszkodzenia wątroby. Notowano przypadki kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA, ang. high anion gap metabolic acidosis) spowodowanej przez kwasicę piroglutaminową u pacjentów z ciężką chorobą, taką jak ciężkie zaburzenia czynności nerek i posocznica lub u pacjentów z niedożywieniem lub z i innymi źródłami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), leczonych paracetamolem w dawce terapeutycznej stosowanym przez dłuższy czas, lub skojarzeniem paracetamolu i flukloksacyliny. jeżeli podejrzewa się występowanie HAGMA spowodowanej przez kwasicę piroglutaminową, zaleca się natychmiastowe przerwanie przyjmowania paracetamolu i ścisłą obserwację pacjenta. Pomiar 5-oksoproliny moczowej może być przydatny do identyfikacji kwasicy piroglutaminowej jako głównej przyczyny HAGMA u pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka. Hepatotoksyczność w dawce terapeutycznej paracetamolu. U pacjentów przyjmujących paracetamol w dawkach mieszczących się w zakresie terapeutycznym zgłaszano przypadki hepatotoksyczności wywołanej paracetamolem, w tym przypadki śmiertelne. Przypadki te zgłaszano u pacjentów z co najmniej jednym czynnikiem ryzyka hepatotoksyczności, w tym z niską masą ciała (<50 kg), zaburzeniami czynności nerek i wątroby, przewlekłym alkoholizmem, jednoczesnym przyjmowaniem leków hepatotoksycznych oraz w ostrym i przewlekłym niedożywieniu (niskie rezerwy glutationu w wątrobie). Pacjentom z tymi czynnikami ryzyka paracetamol należy podawać ostrożnie. Zaleca się również ostrożność u pacjentów leczonych jednocześnie lekami indukującymi enzymy wątrobowe oraz w stanach, które mogą predysponować do niedoboru glutationu. Dawki paracetamolu należy oceniać w klinicznie odpowiednich odstępach czasu, a pacjenci powinni być monitorowani pod kątem pojawienia się nowych czynników ryzyka hepatotoksyczności, które mogą wymagać dostosowania dawkowania. Kodeina: Przedłużone regularne stosowanie, o ile nie jest prowadzone pod nadzorem medycznym, może prowadzić do uzależnienia fizycznego oraz psychologicznego i po przerwaniu stosowania może skutkować objawami odstawienia, takimi jak niepokój i rozdrażnienie. Pacjenci stosujący inhibitory monoaminooksydazy (MAOI) w tej chwili lub w ciągu ostatnich dwóch tygodni nie powinni stosować tego produktu. Metabolizm CYP2D6 Kodeina jest metabolizowana przez enzym wątrobowy CYP2D6 do morfiny. jeżeli pacjent ma niedobór lub jest całkowicie pozbawiony tego enzymu, nie zostanie uzyskane odpowiednie działanie przeciwbólowe. Szacunkowe dane wskazują, iż do 7% populacji kaukaskiej może mieć niedobór tego enzymu. Jednak u pacjenta z szybkim lub bardzo szybkim metabolizmem, istnieje zwiększone ryzyko działań niepożądanych toksyczności opioidów podczas zwykle zalecanych dawek. U tych pacjentów kodeina jest gwałtownie przekształcana do morfiny, co prowadzi do osiągnięcia większego niż spodziewane stężenie morfiny. Ogólnymi objawami toksyczności opioidów są: dezorientacja, senność, płytki oddech, małe źrenice, nudności, wymioty, zaparcia i brak apetytu. W ciężkich przypadkach mogą to być: objawy związane z hamowaniem czynności układu krążenia i układu oddechowego, które mogą zagrażać życiu, a w rzadkich przypadkach prowadzić do zgonu. Szacunkową częstość występowania bardzo szybkiego metabolizmu w różnych populacjach przedstawiono poniżej: Afrykańska/Etiopska 29%; Afroamerykańska 3,4% do 6,5%; Azjatycka 1,2% do 2%; Kaukaska 3,6% do 6,5%; Grecka 6,0%, Węgierska 1,9%, Północnoeuropejska 1-2% Populacja pediatryczna: Stosowanie u dzieci w okresie pooperacyjnym: W publikowanej literaturze istnieją doniesienia, iż kodeina stosowana pooperacyjnie u dzieci po zabiegu usunięcia migdałka podniebiennego i (lub) gardłowego w obturacyjnym bezdechu śródsennym, prowadzi do rzadkich, ale zagrażających życiu działań niepożądanych, w tym do zgonu. Wszystkie dzieci otrzymały kodeinę w dawkach, które były we właściwym zakresie dawek; jednak istnieją dowody, iż te dzieci bardzo szybko, albo gwałtownie metabolizują kodeinę do morfiny. Dzieci z zaburzeniami czynności układu oddechowego: Kodeina nie jest zalecana do stosowania u dzieci, u których czynność układu oddechowego może być zaburzona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi zaburzeniami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielonarządowymi urazami lub rozległymi zabiegami chirurgicznymi. Te czynniki mogą nasilać objawy toksyczności morfiny. Kodeina, podobnie jak inne opioidy, powinna być stosowana ostrożnie u pacjentów z niedociśnieniem, niedoczynnością tarczycy, urazem głowy albo podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym. Pacjenci z zaburzeniami niedrożności jelit albo ostrymi schorzeniami brzucha powinni skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem tego produktu. Pacjenci, u których wykonano cholecystektomię, powinni skonsultować się lekarzem przed przyjęciem tego produktu, ponieważ u niektórych pacjentów może wystąpić ostre zapalenie trzustki. Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych: Jednoczesne stosowanie produktu Solpadeine Max oraz leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych może prowadzić do wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki lub zgonu. Z tego względu leczenie skojarzone z tymi lekami uspokajającymi należy stosować wyłącznie u pacjentów, u których nie są dostępne alternatywne metody leczenia. jeżeli zostanie podjęta decyzja o stosowaniu produktu leczniczego Solpadeine Max w skojarzeniu z lekami uspokajającymi, należy podać najmniejszą skuteczną dawkę, a czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy. Należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie wystąpią objawy związane z depresją oddechową i nadmierne uspokojenie. W tym kontekście zdecydowanie zaleca się poinformowanie pacjentów i ich opiekunów o możliwości wystąpienia takich objawów. Należy poinformować pacjentów, aby jednocześnie nie stosowali innych produktów zawierających kodeinę. Uzależnienie, nadużywanie i niewłaściwe stosowanie. Solpadeine Max zawiera kodeinę, której regularne bądź długotrwałe przyjmowanie może prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Produkt ten należy stosować ostrożnie u pacjentów ze stwierdzonym, w tej chwili lub w przeszłości nadużywaniem lub uzależnieniem od substancji (w tym od narkotyków lub alkoholu) bądź z chorobami psychicznymi (np. ciężka depresja). Nadużywanie lub niewłaściwe stosowanie może spowodować przedawkowanie i /lub zgon. Kofeina: Należy unikać nadmiernego spożywania kofeiny (np. kawy, herbaty i niektórych napojów w puszkach) w trakcie przyjmowania tego produktu. Ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych: Ten produkt leczniczy zawiera 427 mg sodu na tabletkę, co odpowiada 21% maksymalnej dobowej dawki sodu dla osoby dorosłej wynoszącej 2 g, zalecanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Maksymalna dobowa dawka tego produktu odpowiada 171% maksymalnej dobowej dawki sodu zalecanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Solpadeine Max jest uważana za bogatą w sód. Należy wziąć to pod uwagę, w przypadku osób na diecie ubogosodowej. Ten lek zawiera 50 mg sorbitolu (E420) w każdej tabletce. Sorbitol jest źródłem fruktozy. o ile stwierdzono wcześniej u pacjenta (lub jego dziecka) nietolerancję niektórych cukrów lub stwierdzono wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy, rzadką chorobę genetyczną, w której organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku lub podaniem go dziecku. Działania niepożądane: Poniżej wymieniono działania niepożądane pochodzące z obszernych badań po wprowadzeniu leku do obrotu według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości. Do klasyfikacji działań niepożądanych zastosowano następującą konwencję: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych). Paracetamol: Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Trombocytopenia: Bardzo rzadko; Zaburzenia układu immunologicznego: Anafilaksja: Bardzo rzadko, Alergie (bez obrzęku naczynioruchowego): Rzadko; Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Skurcz oskrzeli u pacjentów uczulonych na aspirynę i inne NLPZ: Bardzo rzadko; Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Zaburzenia czynności wątroby: Bardzo rzadko; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Skórne reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka skórna, świąd, potliwość, plamica, pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy: Bardzo rzadko, Toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka (TEN), zapalenie skóry wywołane lekami, zespół Stevensa-Johnsona (SJS): Bardzo rzadko; Zaburzenia nerek i dróg moczowych: Sterylny ropomocz (mętny mocz): Bardzo rzadko; Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Kwasica metaboliczna z dużą luką anionową: Nieznana Kofeina: Zaburzenia układu nerwowego: Nerwowość, Zawroty głowy: Nieznana. Kodeina: Działania niepożądane zależą od dawki i metabolizmu u indywidualnego pacjenta. Zaburzenia psychiczne: W przypadku przedłużonego stosowania kodeiny w wyższych dawkach może wystąpić uzależnienie od leku: Nieznana; Zaburzenia układu nerwowego: Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, pogorszenie bólu głowy w przypadku przedłużonego stosowania, senność: Nieznana; Zaburzenia przewodu pokarmowego: Zaparcia, nudności, wymioty, niestrawność, uczucie suchości w jamie ustnej, ostre zapalenie trzustki u pacjentów z obecnością cholecystektomii w wywiadzie: Nieznana; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Świąd, potliwość: Nieznana; Zaburzenia nerek i dróg moczowych: Trudności w oddawaniu moczu: Nieznana. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych: Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Pracownicy służby zdrowia powinni zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Podmiot odpowiedzialny posiadający pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: Perrigo Poland Sp. z o.o. Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 23957 Produkt leczniczy wydawany bez przepisu lekarza – OTC. Przygotowane na podstawie ChPL z dnia 10.01.2025.