„I przyszedł Nowy Rok…
A w nim nowe nadzieje…,
Że tęsknota będzie mniejsza…,
Że mniej będzie bolała
Twoja Nieobecność…
Otulona wspomnieniami…
Zapełniam kolejne słowa książki
Rozmową z Tobą Mój Aniele…
Chwilowe ukojenie…
Ogień w kominku daje ciepło…
Ogrzewam swoje zmarznięte dłonie,
Które pragną dotknąć Cię…
I czuję Twój dotyk…
To płatek śniegu na moim policzku…
I łza, którą ocieram ukradkiem…
Spoglądam w Niebo…
Na Najpiękniejszą Gwiazdę…
Jesteś…”
Te wzruszające słowa to wiersz – „Rozmowy z Aniołem” – napisany przez Agnieszkę Kruk – mamę Hani. Czy czas leczy rany? Czy ból kiedyś minie? Czy tęsknota stanie się mniejsza?
Hania odeszła
, ale tak naprawdę wciąż jest – w sercach najbliższych jej osób
. To właśnie oni – Agnieszka i Andrzej Krukowie – od ośmiu lat, w grudniu organizują koncert „Światełko dla Hani”. 3 grudnia Światełko
zapłonęło słowami „Być dla kogoś”, bo jak mówią rodzice Hani „Być dla kogoś, to dać komuś cząstkę siebie, dlatego niesiemy pomoc koleżankom i kolegom Hani z Hospicjum dla Dzieci Dolnego Śląska Formuła Dobra”.
„Światełko dla Hani”zrodziło się z miłości, która nigdy nie mija, z tęsknoty, która daje znać o sobie każdego dnia i z potrzeby serca, by dzielić się dobrem z najbardziej potrzebującymi. Cyklicznie rodzice Hani zapraszają lokalnych artystów: małych i dużych, którzy prezentują swoje talenty wokalno-taneczne na scenie Miejskiego Ośrodka Kultury w Nowej Rudzie. Całemu wydarzeniu towarzyszą licytacje, kiermasz, kawiarenka z pysznościami
oraz atrakcje dla najmłodszych. W czasie grudniowego koncertu udało się zebrać aż 11 203,58 zł, które zostaną przeznaczone na zakup sprzętu medycznego niezbędnego do codziennego funkcjonowania podopiecznych hospicjum. Kwota ta nie jest ostateczną, bo do 13 stycznia realizowane są jeszcze licytacje internetowe. jeżeli ktoś z Was chciałby dołożyć swoją cegiełkę do „Światełka dla Hani”, zapraszamy do dołączenia do grupy https://www.facebook.com/groups/1086504878710689/?mibextid=6NoCDW.
Agnieszko i Andrzeju dziękujemy, iż jesteście z nami, zdecydowanie najważniejsze to „Być dla kogoś”. Podarowaliście nam wszystkim chwile wzruszenia, nostalgii, otwartości na drugiego człowieka i uważnego towarzyszenia. To bezcenne.
