Temat: Budowanie pozytywnej samooceny – scenariusz zajęć warsztatowych
Czas trwania:
45 minut
Uczniowie:
dla uczniów klas I-III Branżowej Szkoły I Stopnia (uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim)
Cele zajęć:
Po zajęciach uczeń potrafi:
- wyjaśnić, czym jest samoocena i z czym kojarzy mu się to słowo
- wskazać zachowania świadczące o pozytywnej samoocenie
- wymienić swoje mocne strony
- rozpoznać pozytywne cechy i mocne strony u drugiej osoby
- stosować zasady współpracy opartej na szacunku i empatii
Metody i formy pracy:
dyskusja, burza mózgów, mini-wykład, metoda pokazowa, praca grupowa i indywidualna
Przebieg zajęć:
I – Wstęp
1. Przywitanie.
2. Zawarcie kontraktu grupowego.
Kontrakt
- Mówimy: proszę, dziękuję, przepraszam.
- Jeśli chcemy zabrać głos, podnosimy rękę.
- Mówi tylko jedna osoba.
- Słuchamy siebie nawzajem z uwagą.
- Mówimy innym miłe rzeczy.
- Jeśli mamy z czymś problem, to prosimy innych o pomoc.
- Pomagamy innym.
- Wykonujemy powierzone zadania.
- Staramy się pracować razem.
- Nie oceniamy wypowiedzi innych.
- Wyciszamy telefony komórkowe.
- Zostawiamy po sobie porządek.
3. Zapoznanie grupy z celami zajęć i organizacją pracy podczas ich realizacji.
II – Część zasadnicza (30 minut).
1. Mini-wykład – (5 minut).
Samoocena to wszystko to, co myślimy na własny temat. Tworzy się ona na podstawie tego, czego doświadczamy w ciągu naszego życia, czyli wszystkich sukcesów i porażek oraz opinii innych ludzi o nas samych, tego co inni o nas myślą. To, jaką mamy samoocenę, pozytywną czy negatywną, czyli inaczej czy dobrze, czy źle myślimy o sobie samych, decyduje o tym jak się zachowujemy w różnych sytuacjach. Polega to na tym, iż jeżeli myślimy o sobie źle, iż nic nam się nie udaje, iż nikt nas nie lubi, to będziemy się tak zachowywać, żeby tak właśnie było. Pozytywna samoocena daje pewność siebie, wiarę w to, iż to co sobie zaplanujemy się uda, jesteśmy wtedy milsi dla innych, mamy więcej przyjaciół, więcej rzeczy nam się udaje.
2. Mocne strony człowieka – (5 minut).
Jakie znacie mocne strony człowieka? – burza mózgów
Nie kłamię
Dobrze gotuję
Mam poczucie humoru
Umiem oszczędzać
Ładnie śpiewam/rysuję
Jestem pewny/a siebie
Jestem pracowity/a
Jestem odważny/a
Jestem samodzielny/a
Umiem słuchać
Lubię pomagać innym
Jestem osobą szczerą
Dotrzymuję słowa
Jestem uśmiechnięty/a
Jestem punktualny/a
Jestem słowny/a
3. Moje pozytywne cechy – butelka.
Gra w butelkę, na kogo wskaże butelka, ten wymienia swoją pozytywną cechę.
4. Co potrafię robić dobrze?
Prowadzący prosi, aby każdy uczeń zastanowił się nad sobą i poszukał 5 cech, które najbardziej w sobie lubi.
Uczniowie odrysowują swoją dłoń na kartce i wpisują 5 cech na jej palcach, wycinają ją i przyklejają na plakat.
5. Samoocena swoich mocnych stron.
Praca w parach – prowadzący prosi, aby uczniowie dobrali się w pary i ustalili, kto będzie mówił pierwszy. Osoba I mówi osobie Il o swoich mocnych stronach, zaczynając od słów:
Moją mocną stroną jest…
Lubię w sobie to, że…
Osoba druga uważnie słucha.
Po 2 minutach następuje zmiana mówiących.
6. Pozytywne cechy, jakie widzą we mnie inni – szklanki.
Prowadzący tłumaczy, iż szklanka z ryżem/cukrem/kaszą to ich samoocena i prosi, aby każdy uczeń podszedł do innego ucznia w klasie i powiedział mu, co w nim lubi i jest jego mocną stroną, oraz nasypał ryżu do jego szklanki.
7. Mocna strona wychowawcy, mocne strony uczniów.
Każdy uczeń pisze na małej kartce jedną pozytywną cechę, jaką spostrzega u swego wychowawcy. Wychowawca zbiera kartki od uczniów. Następnie rozdaje uczniom wcześniej przygotowane kartki z ich pozytywnymi cechami. Wychowawca i uczniowie czytają swoje mocne strony. Następnie wszyscy wstają i na hasło podane przez nauczyciela krzyczą głośno swoją mocną stronę, którą uważają za najważniejszą.
III – Zakończenie zajęć (5 minut).
Pytanie otwarte: Z jakimi wrażeniami kończymy zajęcia?
Podziękowanie i pożegnanie.
Autor: Monika Klos – psycholog szkolny – Czytelniczka Portalu