W grupie chorych na NDRP, która otrzymywała durwalumab z tremelimubabem i chemioterapią, wykazano poprawę czasu przeżycia całkowitego i czasu wolnego od progresji choroby względem ramienia ze standardową chemioterapią. Zapraszamy do obejrzenia krótkich wideo, w których dr hab. Adam Płużański mówi o tym, jak skonstruowane było badanie Poseidon i jakie wynikają z tego korzyści?
Co najmniej od kilku lat chemioimmunoterapia jest złotym standardem, jeżeli chodzi o leczenie chorych w zaawansowanym stadium niedrobnokomórkowego raka płuca. Większość badań natomiast dotyczy porównania chemioimmunoterapii z chemioterapią. W tych badaniach oczywiście chemioimmunoterapia wykazuje poprawę czasu przeżycia całkowitego i czasu do progresji wobec chemioterapii. Nie mamy natomiast dostatecznej liczby badań, które porównywałyby między sobą poszczególne schematy chemioimmunoterapii. I tak, badanie Poseidon było jednym z takich badań, w których oceniano 3 grupy. W pierwszej grupie kontrolnej chorzy otrzymali standardową chemioterapię dwulekową – do 6 cykli takiego leczenia. W drugiej grupie chorzy do 4 cykli chemioterapii mieli dodany durwalumab, który otrzymywali do progresji choroby. Trzecie ramię stanowili chorzy, którzy otrzymali 4 cykle chemioterapii + durwalumab do progresji choroby + 5 podań przeciwciała anty CTLA-4, jakim jest tremelimumab. Było to duże badanie, zrekrutowano ponad 1000 chorych, badane grupy były dość dobrze zbilansowane – na uwagę zasługuje fakt, iż 30 proc. badanych stanowili chorzy z Europy Wschodniej, duża grupa w stopniu sprawności 1. W grupie chorych, która otrzymywała durwalumab z tremelimubabem i chemioterapią, rzeczywiście wykazano poprawę czasu przeżycia całkowitego i czasu wolnego od progresji choroby względem ramienia ze standardową chemioterapią. Natomiast w niektórych populacjach chorych dodatkowo zaobserwowano, iż dodanie anty CTLA-4 do durwalumabu i chemioterapii jest korzystniejsze wobec chemioterapii niż w przypadku standardowego ramienia tylko z chemioterapią plus przeciwciało anty PD-L1.
