Atopowemu zapaleniu skóry najczęściej towarzyszą choroby alergiczne – ta zależność jest powszechnie znana i niestety często mylona (AZS bywa traktowane jako choroba typowo alergiczna). Jednakże badania dotyczące innych chorób współistniejących u dzieci są niekompletne, a taka luka dowodowa w świetle skali zachorowań jest wręcz niedopuszczalna.
Stąd zespół naukowców głównie ze Szwecji, a także Danii i Stanów Zjednoczonych, przeprowadził zakrojone na szeroką skalę badanie dostarczające tych bardzo ważnych danych.
Korzystając z krajowych rejestrów do badania populacyjnego, włączono 165 145 dzieci z atopowym zapaleniem skóry (postać łagodna do umiarkowanej w 126 681 przypadków i ciężka u 38 464) oraz kohortę porównawczą dokładnie tej samej wielkości (losowo wybrana zdrowa osoba z populacji ogólnej dopasowana w stosunku 1:1 do pacjenta z AZS). Oceniono ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości i chorób alergicznych, zaburzeń neurologicznych, psychicznych, infekcji, chorób z autoagresji, w tym cukrzycy typu 1, zaburzeń endokrynologicznych i metabolicznych oraz chorób nowotworowych.
Badacze obliczyli, iż dzieci obciążone AZS wykazują wyższe ryzyko rozwoju chorób współistniejących we wszystkich badanych kategoriach, z wyjątkiem cukrzycy typu 1 i chorób układu kostnego. Największe ryzyko zaobserwowano w przypadku reakcji nadwrażliwości i chorób alergicznych (wzrost 4-krotny), a następnie chorób nowotworowych (ponad 2,5-krotny) i chorób autoimmunologicznych (około 2,3-krotny). To nie wszystkie złe wieści – wykazano, iż ryzyko wystąpienia wielu chorób współistniejących było ponad 2-krotnie wyższe.
Wszystkie powyższe zależności dotyczyły ogółu populacji z AZS, jednak ryzyko było tym większe, im bardziej nasilona choroba. Pozostawanie w remisji jest czynnikiem znacznie i istotnie obniżającym wyżej opisane negatywne zależności, co uświadamia konieczność odpowiedniego leczenia i monitorowania.
Naukowcy pokazali zatem, iż u pacjentów z AZS występuje zwiększone ryzyko rozwoju chorób wykraczających poza marsz atopowy, co nakazuje szczególną czujność w sprawowaniu opieki nad tą grupą chorych.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
