W Polsce około miliona kobiet cierpi z powodu endometriozy, ale szacuje się, iż niezdiagnozowana może dotyczyć choćby trzech milionów. Podstawowym problemem jest późna rozpoznawalność – dlatego tak istotny jest projekt pod nazwą „Badanie porównawcze oceniające zastosowanie nieinwazyjnego testu EndoRNA w rozpoznaniu endometriozy względem laparoskopii”.
16 października w Centrum Kongresowo-Dydaktycznym Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego odbyła się inauguracja badania własnego Agencji Badań Medycznych pod nazwą „Badanie porównawcze oceniające zastosowanie nieinwazyjnego testu EndoRNA w rozpoznaniu endometriozy względem laparoskopii”, w której uczestniczyli:
- prof. Zbigniew Krasiński, rektor Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu,
- prof. Wojciech Fendler, prezes Agencji Badań Medycznych,
- prof. Ewa Wender-Ożegowska, główna badaczka w projekcie, konsultant krajowa w dziedzinie położnictwa i ginekologii,
- Lucyna Jaworska-Wojtas, prezes Fundacji „Pokonać Endometriozę”.
Eksperci informowali o rozpoczęciu badania z użyciem nowoczesnego, praktycznie bezinwazyjnego testu EndoRNA diagnozującego endometriozę – prowadzone będzie w Poznaniu, Łodzi, Rzeszowie, Lublinie, Wrocławiu, Opolu, Gdyni, Katowicach, Krakowie, Toruniu i Warszawie.
Endometrioza jest chorobą narządów płciowych kobiety charakteryzującą się obecnością komórek błony śluzowej trzonu macicy (endometrium) poza jamą macicy (komórki ektopowe). Komórki te (i ich podścielisko) przypominają budową komórki znajdujące się wewnątrz jamy (endometrium) i wykazują aktywność wydzielniczą. Reagują one na zmiany hormonalne zachodzące w cyklu miesiączkowym, czego następstwem jest przewlekła reakcja zapalna. W procesie tym dochodzi do wewnętrznych krwawień, rozwoju bolesnych guzków, zapalenia, tworzenia się blizn i zrostów oraz zmiany stosunków anatomicznych narządów w miednicy mniejszej.
Choroba jest jedną z częstszych przyczyn hospitalizacji na oddziałach ginekologicznych i drugą, po mięśniakach, przyczyną histerektomii (usunięcia macicy).
Dotychczas nie ustalono dokładnie przyczyny endometriozy – wśród czynników etiologicznych wymienia się czynniki wrodzone, środowiskowe, epigenetyczne, autoimmunologiczne i alergiczne. Sądzi się, iż podstawowym mechanizmem powstawania ognisk endometriozy jest wsteczne miesiączkowanie, tzn. przedostawanie się krwi miesiączkowej przez jajowody do jamy otrzewnowej i wszczepianie się złuszczonych komórek endometrium. Ponieważ jednak mechanizm ten obserwuje się również u zdrowych kobiet, w powstawaniu ognisk endometriozy muszą brać udział również inne czynniki.
Endometrioza jest u wielu kobiet przyczyną niepłodności, przewlekłych dolegliwości bólowych i pogorszenia w związku z tym jakości życia. Stanowi również znaczne obciążenie finansowe dla systemów opieki zdrowotnej.
Około miliona Polek cierpi z powodu endometriozy, ale szacuje się, iż niezdiagnozowana endometrioza może dotyczyć choćby trzech milionów kobiet.
Endometrioza jest schorzeniem dotyczącym od 6 do 10 proc. kobiet w wieku 15–49 lat. Najczęściej rozpoznawana jest u kobiet od 25. do 35. roku życia. Mechanizm powstawania endometriozy jest niejasny, a dostępne hipotezy nie opisują zjawiska w sposób wyczerpujący.
Podstawowym problemem jest późna rozpoznawalność – średnio po 6–8 latach dolegliwości bólowych wyłączających kobiety z normalnego funkcjonowania w społeczeństwie i z aktywności zawodowej.
Endometrioza może być również̇ przyczyną obniżonej płodności. Szacuje się, że około 50 proc. wszystkich przypadków niepłodności kobiecej jest spowodowanych przez endometriozę, tym samym stanowi ona bardzo istotny problem zarówno społeczny, jak i kliniczny.