AAD: Biomarkery w leczeniu pokrzywki idiopatycznej u dzieci

Biomarkery odpowiedzi na farmakoterapię są bardzo cenne, a każde tego typu odkrycie pozwala na szybszy powrót pacjenta do zdrowia. Jedno z takich przedstawiono na tegorocznym kongresie American Academy of Dermatology.

Pokrzywka idiopatyczna to choroba, w której pacjenci doświadczają przykrych objawów niezależnie od bodźca egzogennego – choćby jeżeli można określić okoliczności, które mogą nasilać objawy. U około 40 proc. pacjentów występują towarzyszące epizody obrzęku naczynioruchowego, który u 10 proc. chorych jest pierwotną manifestacją. Są to obrzęki tkanki podskórnej lub błony śluzowej. W większości przypadków jest to zaburzenie samoograniczające się, utrzymujące się przez 2 do 5 lat, chociaż u 20 proc. pacjentów objawy utrzymują się dłużej.

Chorobą bywają dotknięte także dzieci, choć – niestety, jak często bywa – literatura jest uboższa w dane dotyczące np. markerów odpowiedzi na leczenie. Stąd zespół badaczy z McGill University w Montrealu przeprowadził prospektywne badanie obejmujące 109 dzieci (55 proc. dziewczynek, średni wiek 9 lat) z Kliniki Alergologii i Immunologii Szpitala Dziecięcego w Montrealu z potwierdzoną pokrzywką idiopatyczną. Cotygodniową ocenę aktywności pokrzywki oceniano skalą UAS7, a na początku badania oznaczono poziomy TSH, anty-TPO, całkowitej immunoglobuliny E, CD63, tryptazy, eozynofili, MPV i płytek krwi. Poziomy leczenia obejmowały leki przeciwhistaminowe w standardowej dawce, czterokrotność standardowej dawki, omalizumab i brak farmakoterapii.

Zaobserwowano, iż podwyższone MPV było związane z koniecznością stosowania czterokrotnej dawki leku przeciwhistaminowego. Młodszy wiek był związany z większą szansą na samoistne ustąpienie choroby. Po dostosowaniu wyników do wieku, płci, TSH, anty-TPO, całkowitej IgE, CD63, eozynofili, MPV i płytek krwi podwyższone stężenie tryptazy było związane z koniecznością stosowania leków przeciwhistaminowych w typowych dawkach, a niższe stężenie tej proteiny towarzyszyło ustępowaniu objawów.

W przyszłości zespół planuje większe badania, obejmujące liczniejszą populację i uwzględnienie innych biomarkerów, takich jak interleukina 6, D-dimery i witamina D.

Opracowanie: lek. Damian Matusiak