Nie mieli na sobie peleryn. Nie ratowali miast. Ale w tych najcichszych, najbardziej zwyczajnych chwilach — w autobusach, w kolejkach do kasy, na szpitalnych korytarzach, a choćby we własnych domach — ci ludzie zrobili coś, czego świat rozpaczliwie potrzebował: wybrali życzliwość, gdy nikt nie patrzył. A to zmieniło wszystko.