Z metaanalizy przeprowadzonej przez hinduskich naukowców wynika, że niemal co druga osoba z cukrzycą typu 2 ma niedobory mikroelementów, głównie witamin D i B oraz żelaza i magnezu. Problem ten częściej dotyka kobiet niż mężczyzn.
Naukowcy z International Institute of Health Management Research University w Indiach przeprowadzili metaanalizę badań opublikowanych w kilku językach w latach 1998–2023, aby oszacować częstość występowania niedoborów mikroelementów u pacjentów z cukrzycą typu 2. Uwzględniono pacjentów z cukrzycą typu 2 (wiek ≥18 lat) wszystkich płci i grup etnicznych, z powikłaniami lub bez.
Analizę przeprowadzono w badaniach przekrojowych, podłużnych i kohortowych oraz randomizowanych badaniach kontrolowanych. Oceniano niedobory minerałów lub elektrolitów oraz witamin (A, B complex, C, D, E i K). W analizach podgrup badano różnice w występowaniu niedoborów mikroelementów u różnych płci, powikłania cukrzycowe, warunki szpitalne i środowiskowe oraz regiony Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), w tym obie Ameryki, Europę, wschodni region Morza Śródziemnego, Azję Południowo-Wschodnią, region Zachodniego Pacyfiku i Afrykę.
Wyniki opublikowano online w „BMJ Nutrition, Prevention & Health”.
Przeanalizowano dane ponad 50 tys. osób z cukrzycą
Naukowcy zidentyfikowali 132 zestawy danych ze 127 kwalifikujących się badań (obejmujących łącznie 52 501 pacjentów). Wśród pacjentów z cukrzycą typu 2 łączna częstość występowania niedoboru mikroskładników odżywczych wynosiła 45,30 proc., przy czym zauważalną heterogeniczność zaobserwowano między badaniami. Wśród osób z powikłaniami cukrzycowymi 40 proc. miało niedobór mikroelementów.
Analiza specyficzna dla płci (62 badania dla mężczyzn i 63 dla kobiet) wykazała, że częstość występowania niedoboru mikroelementów była nieco niższa u mężczyzn niż u kobiet (odpowiednio 42,53 proc. i 48,62 proc.).Wśród określonych składników odżywczych częstość występowania niedoboru była największa w przypadku:
- witaminy D (60,45 proc., 66 badań),
- magnezu (41,95 proc., 16 badań),
- żelaza (27,81 proc., trzy badania)
- witaminy B12 (22,01 proc., 34 badania).
Częstość występowania niedoboru mikroelementów różniła się w poszczególnych regionach WHO, przy czym najwyższą częstość występowania stwierdzono w obu Amerykach (54,04 proc.).
– Leczenie cukrzycy typu 2 często koncentruje się na metabolizmie energetycznym i makroskładnikach odżywczych, ale identyfikacja częstszego występowania określonych niedoborów mikroelementów u osób dotkniętych chorobą przypomina, że optymalizacja ogólnego odżywiania powinna zawsze być priorytetem – napisał Shane McAuliffe biorący udział w badaniu.
– Odkrycia powinny pomóc w ukierunkowaniu badań i inicjatyw politycznych mających na celu pogłębienie naszego zrozumienia przyczyn i skutków tych niedociągnięć oraz potencjału ukierunkowanych i dostosowanych interwencji – dodał.
Źródło: www.termedia.pl
