Poziom: edukacja przedszkolna, edukacja wczesnoszkolna, klasy IV–VI.
Cele ogólne: rozwijanie mądrości poprzez
– uwrażliwianie się na zagrożenia pojawiające się w codziennym życiu;
– pogłębianie poczucia odpowiedzialności za bezpieczeństwo swoje i innych;
– doskonalenie myślenia przyczynowo-skutkowego;
– stymulowanie inteligencji we wszystkich jej obszarach (analitycznej, twórczej i praktycznej);
– doskonalenie komunikatywności podczas pracy zespołowej.
Cele operacyjne: dziecko/uczeń
– wyjaśnia i pokazuje, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia;
– generuje pomysły przeciwdziałania zagrożeniom i unikania ich;
– wskazuje, gdzie i w jaki sposób można zwrócić się po pomoc;
– analizuje symulacje sytuacji życiowych i wyłania w nich problemy (redefiniuje problemy).
Metody
– problemowe i aktywizujące: drama, informacja zwrotna, technika „tarcza strzelnicza”;
– techniki twórczego myślenia: skojarzenia, technika „Co mnie dziwi, co mnie zastanawia?”.
Formy organizacyjne: indywidualna, zespołowa zróżnicowana.
Środki dydaktyczne: kartony, flamastry, kredki, kartoniki z numerami alarmowymi, pudełko, płyta CD z podkładem muzycznym, ilustracje przedstawiające niebezpieczne sytuacje (np. skaleczenie, krztuszenie się, pożar, chłopiec wbiegający na ulicę, wypadek samochodowy itp.).
Przebieg zajęć
I. Wprowadzenie
Generowanie skojarzeń ze słowem zagrożenie: w określonym miejscu w sali (np. na dywanie) leżą niewielkie kartki oraz flamastry, kredki itp. Nauczycielka sygnalizuje dzieciom, że mogą z nich korzystać, jeśli będą im potrzebne. Każde dziecko konkretyzuje swój pomysł na zadany problem i stara się przedstawić swój pomysł wg uznania: np. w formie graficznej, słownej, technicznej, ruchowej.
Nauczyciel nie narzuca sposobu pracy. Dzieci, które wyrażą chęć, mogą także tworzyć skojarzenia w parach lub grupach. Każde dziecko/grupa przypina do tablicy lub prezentuje swoje rozwiązania. Dzieci wspólnie z nauczycielką analizują pomysły, argumentują je i wybierają te najbardziej trafne (nie krytykując jednak żadnych skojarzeń), tworząc wspólnie definicję zagrożenia.
II. Część zasadnicza
1. Zadanie „Co może się stać w tym miejscu?”. Wypowiedzi dzieci na temat miejsc, gdzie mogą się spotkać z sytuacją zagrożenia. Na dywanie rozłożone są różne ilustracje (albo na wyższym poziomie edukacji – napisy), przedstawiające różnorodne miejsca w otoczeniu (np. staw, rzeka, las, dom, przedszkole, ulica, plac zabaw).
Dzieci kolejno wypowiadając się, starają się wymienić i opisać zagrożenia, jakie można spotkać w tych miejscach. Każde dziecko może też wylosować jedną ilustrację lub napis i wtedy indywidualnie opisuje mogące się tam pojawić zagrożenia.
autyzmwszkole.com 